ΔΙΑΞΙΦΙΣΜΟΙ ΠΑΡΑΤΑΙΡΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ

Ο εγωισμός κρύβει,σίγουρα,μια φυσική αξία που δεν είναι μεγαλύτερη απ'αυτήν εκείνου που αγαπά τον εαυτό του.Ολες οι ανθρώπινες υπάρξεις μπορούν να εκτιμούνται ανάλογα με την ανύψωση ή με την κατάπτωση της ζωής.Η γραμμή εξέλιξης δείχνει μια εξαίρετη αξία και προϋποθέτει μια πλήρη ζωή,μα εξαίρετη αξία έχει κι η φροντίδα για την διατήρηση της δημιουργίας ζωτικών όρων.

Εκείνο που ονομάσαμε ον,είναι κάτι εσφαλμένο με τα μάτια των φιλοσόφων και του λαού.Απο μόνο του,δεν είναι τίποτα,ούτε άτομο ούτε κάποιος κρίκος μιας αλυσίδας,αλλά η μόνη γραμμή του ανθρώπου προς τον εαυτό του.Μα αν η γραμμή δείχνει την κατάπτωση και την παρακμή,η αξία είναι αδύναμη.
Κι όσο για την ισότητα,ακόμη κι η απλούστερη,απαιτεί όλο και λιγότερο τέλειους ανθρώπους,μια και αποτελεί,πια,κάτι σαν παράσιτο αυτών των ανθρώπων.

Στις διαμαρτυρίες των αναρχικών για δικαιώματα,ισότητα και δικαιοσύνη,υπάρχει ένα ενστικτο αιτιατού,που τους ωθεί να σκέφτονται ότι η άθλια κατάσταση τους είναι λάθος κάποιου άλλου,κι όχι ότι εκφράζουν τις παρακμασμένες τάξεις και τις άγνοιες τους.
Τ'αγανακτισμένα τους ξεσπάσματα τους δίνουν την ευχαρίστηση,γιατί μπορούν να κατηγορούν,μπορούν να διαμαρτύρονται,δίνοντας στη ζωή τους ένα νόημα,γιατί οι διαμαρτυρίες κρύβουν κάποια λεπτή εκδίκηση.

Η δική τους μιζέρια και μηδαμινότητα τους φαίνεται σαν αδικία έναντι εκείνων που ζουν διαφορετικά.Οι εξεγέρσεις τους γίνονται με τη νοοτροπία του ότι,αφού οι ίδιοι είναι εξαθλιωμένοι,οφείλουν να είναι κι οι άλλοι.Ομως,οι διαμαρτυρίες δεν έχουν καμιά αξία,αφού οφείλονται σε καθαρή αδυναμία.

Φ.ΝΙΤΣΕ/ΛΥΚΟΦΩΣ ΤΩΝ ΕΙΔΩΛΩΝ









.