Μεγάλη κόντρα ξέσπασε μεταξύ του υπουργού δικαιοσύνης Κοντονή και των δικαστικών.
''Κι όταν ένας υπουργός σε τόσο νευραλγικό πόστο επιχειρεί να καλλιεργήσει εντυπώσεις με ανακριβείς δηλώσεις σε βάρος των λειτουργών μίας εκ των συνταγματικά κατοχυρωμένων εξουσιών,αρχίζει σοβαρά να κλονίζεται η εμπιστοσύνη για τη σχέση της κυβέρνησης και του κόμματος συριζα με το πολίτευμα που λέγεται Δημοκρατία''-και μπλα μπλα και πολίτικαλ κορέκτ επεμβάσεις υπέρ της αγίας κι αμόλυντης δικαστικής εξουσίας.
Η πρόσφατη απόφαση του ΣτΕ[που γενικώς στα μνημονιακά χρόνια δικαιώνει όποιες οργανωμένες ομάδες/συντεχνίες πίεσης προσφεύγουν στην κρίση του],δεν ακυρώνει τον έλεγχο των δηλώσεων πόθεν έσχες των δικαστών,όπως δήλωσε ο Κοντονής απο το βήμα της συνέλευσης της ένωσης εισαγγελέων και έβγαλε απο τα ρούχα του τον πρόεδρο του ΣτΕ Ν.Σακελλαρίου[σύμφωνα με τον οποίον,η δικαστική εξουσία πρέπει με τις αποφάσεις της να...αφουγκράζεται τον παλμό της κοινωνίας:Κι αυτή τη στιγμή η αντισύριζα στάση,λόγω της πλήρους εφαρμογής των μνημονίων που υποτίθεται θα έσκιζε ο σύριζα,πουλάει στον κόσμο,τόσο που σχεδόν κανείς δεν θα ψάξει το περιεχόμενο της σύγκρουσης,ανεξαρτήτως διατυπώσεων που προσβάλλουν την περιλάλητη ''ανεξαρτησία'' της δικαστικής εξουσίας],
αλλά απλώς το ΣτΕ δικαίωσε την προσφυγή έξι δικαστικών ενώσεων που εκπροσωπούν το σύνολο των δικαστών.Οι ενώσεις αυτές δεν διαφωνούν με το πόθεν έσχες,αλλά με τον τρόπο υποβολής των δηλώσεων και το εύρος του ελέγχου της περιουσιακής τους κατάστασης.[ύψος ποσών,το χρονικό διάστημα ελέγχου κ.ο.κ.]
αλλά απλώς το ΣτΕ δικαίωσε την προσφυγή έξι δικαστικών ενώσεων που εκπροσωπούν το σύνολο των δικαστών.Οι ενώσεις αυτές δεν διαφωνούν με το πόθεν έσχες,αλλά με τον τρόπο υποβολής των δηλώσεων και το εύρος του ελέγχου της περιουσιακής τους κατάστασης.[ύψος ποσών,το χρονικό διάστημα ελέγχου κ.ο.κ.]
Ας δούμε στις λεπτομέρειες το σκεπτικό της απόφασης του ΣτΕ,περιγραφικά[στα κυριότερα σκεπτικά της]:https://www.taxheaven.gr/news/news/view/id/37387#
αλλά και στη πληρότητα της-δεν συνίσταται για μη ειδικούς[ούτε έκθεση για το...κυπριακό να γράφανε οι δικαστές μας-στο νομικιστικό φορμαλισμό,πάντως,είναι ξεφτέρια,όπως ξεφτέρια είναι και στην νομικίστικη γλώσσα με την οποία διαλαλούν τις εναντιώσεις τους.Μια γλώσσα που πολύ δύσκολα μπορεί ν'ακολουθήσει ώστε να κατανοήσει τα σκεπτικά της,ένας απλός,μη ειδικευμένος,πολίτης,που δεν θέλει να επαφίεται η ενημέρωση του για το θέμα μόνο στις απολίτικες κορεκτίλες δηλώσεων συμπαράστασης στη δικαστική εξουσία,τους εν ελλάδι δημοσιογράφους της συντριπτικής πλειοψηφίας των μμε και τις ''ηρωικές'' εξάρσεις ον κάμερα των λειτουργών της που συγκαλύπτουν την ουσία,μένοντας στο περιτύλιγμα]:https://www.taxheaven.gr/laws/circular/view/id/27257
- Το πρώτο βασικό σκεπτικό[σκεπτικό 12] είναι ότι δήλωση περιουσιακής κατάστασης έχει ως περιεχόμενο ένα συνημμένο υπόδειγμα.Το υπόδειγμα αυτό περιλαμβάνει 13 πίνακες τους οποίους καλούνται να συμπληρώσουν οι υπόχρεοι.Στη διαδικτυακή όμως εφαρμογή μέσω της οποίας υποβάλλονται οι δηλώσεις υποχρεούνται να επιλέξουν μεταξύ περισσοτέρων δυνατοτήτων/παραμετρικών τιμών οι οποίες δεν περιλαμβάνονται στο συνημμένο υπόδειγμα του παραρτήματος.
Οι παραμετρικές τιμές του υποδείγματος αφορούν κινητά περιουσιακά στοιχεία άνω των 30.000 ευρώ και φυλασσόμενα μετρητά άνω των 15.000 ευρώ:Προς θεού,όχι ότι δεν θέλουν οι δικαστές μας να ελέγχεται και το τυχόν μικρό ''λαδωματάκι'',ούτε κι ότι αντιδρούν στο ύψος των ποσών[ίσα ίσα:Οι ανωτέρω παραμετρικές τιμές αποτελούν ουσιώδες στοιχείο της κανονιστικής ρύθμισης],ζητώντας έλεγχο και για μικρότερα ποσά.
Απλά ο έλεγχος της νομιμότητας του ορισμού αυτών των παραμετρικών τιμών δεν είναι εφικτός,γιατί δεν έχουν δημοσιευθεί στο κείμενο της κοινής υπουργικής απόφασης στην εφημερίδα της κυβερνήσεως,αλλά και διότι οι οδηγίες συμπλήρωσης των έγχαρτων[μη ηλεκτρονικών]δηλώσεων,πρέπει ν'αντιστοιχούν πλήρως προς το περιεχόμενο της ηλεκτρονικής εφαρμογής υποβολής των δηλώσεων.Τουλάχιστον,σε αυτό το γραφειοκρατικά ακαταλαβίστικο για τον απλό πολίτη πινγκ πονγκ,δεν χρειάζεται να εξεταστεί ένας απ'τους λόγους που αφορούσαν την προσβολή αυτής της υπουργικής απόφασης,κι αφορά τ'ότι δεν περιλαμβάνονται οδηγίες συμπλήρωσης των πεδίων της ΔΠΚ,ούτε και επεξηγηματικοί πίνακες στην κοινή υπουργική απόφαση.
Το καταλάβατε;Παρομοίως,ούτε κι εγώ,ασχέτως των μαλακιών που έγραψα ως ερμηνεία των δικαστικών λεγομένων μέχρι εδώ.Μια σημαντική-νομίζω-σημείωση:Οι δηλώσεις πόθεν έσχες υποβάλλονται μόνον ηλεκτρονικά από εδώ και πέρα,άρα είναι σημαντικό η κυβέρνηση κι οι υπουργοί να δημοσιεύσουν στην απόφαση τους όλες τις παραμετρικές τιμές και τους πίνακες,καθώς και οδηγίες συμπλήρωσης των πεδίων της ηλεκτρονικής εφαρμογής.
Κλείνω τον σχολιασμό αυτού του σκεπτικού,με το εξής:Οι μισθοί των δικαστών έχουν περικοπεί τόσο πολύ ώστε δεν τους περισσεύουν να πληρώσουν έναν λογιστή να τους κάνει τις δηλώσεις; - Σκεπτικό 18[ναι,φτάσαμε ήδη στο 18:Το θέμα είναι τεράστιο κι απαιτεί ανάλυση με πλήθος σκεπτικών-τύφλα να'χει η κλιματική αλλαγή και το κυπριακό]:Ο έλεγχος των δηλώσεων των δικαστικών και εισαγγελικών λειτουργών ανατίθεται σε μια μονάδα που η μαρκίζα της γράφει ''Αρχή καταπολέμησης της νομιμοποίησης εσόδων απο εγκληματικές δραστηριότητες και χρηματοδότησης της τρομοκρατίας και ελέγχου των δηλώσεων περιουσιακής κατάστασης''.
Και μόνο η ανάθεση του ελέγχουν των δηλώσεων της δικαστικής εξουσίας σε μια αρχή της οποίας η προέχουσα ονομασία παραπέμπει σε έρευνες για εγκληματική δραστηριότητα,
[μήπως να αντιστραφεί η ονοματοδοσία,βάζοντας πρώτο το ''έλεγχος των δηλώσεων περιουσιακής κατάστασης''και μετά την νομιμοποίηση εσόδων απο εγκληματικές δραστηριότητες,για να μη θίγεται η υπόληψη των δικαστών;Μήπως κι όταν ένας εγκληματίας λαδώνει δικαστικό,να λέμε την λήψη απ'τον δικαστικό φακελάκι διευκόλυνσης ώστε να εκδικαστεί γρηγορότερα η υπόθεση του,κατ'αντιστοιχία με το φακελάκι στους γιατρούς,οι οποίοι επίσης θίχτηκαν με το σποτάκι της σεξουαλικής παρενόχλησης που παρουσιάζει έναν γυναικολόγο να χουφτώνει το στήθος μιας ασθενούς;
Μήπως,τέλος τέλος,να ιδρύσουμε μια ακόμη ξέχωρη αρχή,ειδικά για παρασπονδίες δικαστικών;Το δίλημμα όμως,ακόμη κι έτσι,θα επανέλθει δριμύτερο:Μια αρχή για τις παγαποντιές των δικαστών,θα πλήξει βάναυσα την φήμη των δικαστών μας-ίσως μια λύση θα ήταν η αρχή να έχει την ευαγγελική ονομασία ''πολλοί μεν οι κλητοί,ολίγοι δε οι εκλεκτοί''.Και φυσικά εννοείται ότι οι ελέγχοντες κι οι ελεγχόμενοι θα προέρχονται απ'το ίδιο επάγγελμα/συντεχνία,πάντα στα πλαίσια της ''διάκρισης των εξουσιών'' που θ'αποφασίζει εις το όνομα του ελληνικού λαού]
μειώνει το κύρος των ελεγχομένων δικαστών,λοιπόν,αυτή η προέχουσα ονομασία,σε αντίθεση με τους πολιτικούς της εκτελεστικής και νομοθετικής εξουσίας,των οποίων η αρχή ελέγχου έχει άλλη ονομασία,προστατεύοντας εκ προοιμίου το κύρος τους[δηλαδή,οι δικαστές νοιάζονται για το όνομα κι όχι το εάν πράγματι έχουν και τη χάρη:Παιδιά του λαού κι οι δικαστές μας,παίρνουν στα σοβαρά όλες τις λαϊκές παροιμίες του στυλ καλύτερα να σου βγει το μάτι παρά το όνομα-όπως θα διαπιστώσουμε παρακάτω σε ένα άλλο σκεπτικό τους,σύμφωνα με το οποίο εάν κατηγορηθούν,η αθώωση μεν θα τους αθωώσει,αφήνοντας τους δε την...ρετσινιά!].
Η βασική εναντίωση αυτού του σκεπτικού[για να περάσουμε και σε κάτι σοβαρό-ναι,οι δικαστές μας ασχολούνται που και που κι εν τω μέσω μιας απόφασης ακύρωσης μιας υπουργικής απόφασης για το πόθεν έσχες τους που αριθμεί...70 σελίδες-και με σοβαρά θέματα]είναι το ποιός μετέχει στις ελεγκτικές αρμοδιότητες αυτής της αρχής που και μόνο με το όνομα της προσβάλλει την τιμή και την υπόληψη τους:Πρόεδρος αυτής της αρχής είναι ανώτατος εισαγγελικός λειτουργός,δηλαδή δικαστικός λειτουργός ο οποίος ανήκει στον κλάδο που αποστολή του έχει τη διερεύνηση ποινικών αδικημάτων[δεύτερη προσπάθεια κατασπίλωσης της τιμής και της υπόληψης της δικαστικής μας εξουσίας],ενώ τα τέσσερα μέλη της αρχής είναι απλά στελέχη της δημόσιας διοίκησης,άνευ προσδιορισμού ειδικών προσόντων,πέραν του ότι θα προέρχονται από τον τραπεζικό,οικονομικό,νομικό και επιχειρηματικό τομέα,ανάλογα με τις απαιτήσεις της αρχής.Ανάλογα δηλαδή με το τι διερευνά στη καθ'έκαστη υπόθεση η αρχή.Μια απόφαση που λογικά εξυπηρετεί την ευελιξία στην άσκηση αυτής της αρχής,αλλά δεν εξυπηρετεί τους δικαστές μας,ακόμη κι αν ο έλεγχος για τον οποίο γίνεται λόγος αφορά κυρίως οικονομικούς λόγους για τους οποίους μια χαρά αρμόδιοι μοιάζουν να είναι τραπεζίτες ή οικονομολόγοι.
Τα μέλη αυτά θα προτείνονται απο τον αρμόδιο υπουργό,τον διοικητή της τράπεζας της Ελλάδος ή το διοικητικό συμβούλιο της επιτροπής κεφαλαιαγοράς,δηλαδή όργανα,λένε οι δικαστές μας,των οποίων οι πράξεις ελέγχονται,κατά το Σύνταγμα,από τους υποκειμένους στον έλεγχο της προαναφερθείσας αρχής δικαστικούς λειτουργούς.
Δηλαδή,έχουμε συγκεκριμένο αριθμό δικαστών[μήπως έχουμε και ''ελλείψεις'' λόγω μνημονίων;]που ελέγχουν κάποιους άλλους συγκεκριμένους επιτρόπους,τραπεζίτες κ.λ.π. και υπάρχει σύγκρουση συμφερόντων,που δεν επιτρέπει ο ένας να ελέγχεται απ'τον άλλον και κανείς τους να μην το παίζει αυτόμολος δερβέναγας,επικαλούμενος το ''σύνταγμα''[ερμηνεύοντας το,βασικά];
Δεν έχουμε δηλαδή ορίσει εισαγγελείς διαφθοράς,οικονομικούς εισαγγελείς κ.λ.π. που μπορούν να ελέγξουν τα όργανα της αρχής που θα ελέγχουν τα πόθεν του έσχες της δικαστικής εξουσίας,χωρίς αυτό ν'αποκλείει μια άλλη ''ειδικότητα'' δικαστικού λειτουργού να ελέγχει για τους ίδιους λόγους αυτούς που ελέγξαν τους ''ελεγχόμενους'';Κι όμως,αυτό μοιάζει να λέει το ΣτΕ!
Πέραν τούτων,λένε οι δικαστές μας ότι η αρχή θ'αποφασίζει υπό τριμελή σύνθεση,της οποίας η πλειοψηφία μεταξύ των τριών μελών της θα προέρχεται απο τα δύο στελέχη της διοίκησης έναντι του ενός προέδρου/εισαγγελικού λειτουργού[κι όχι απο τη συντεχνία τους,που θ'αποφασίζει π.χ. για το ύψος των μισθών τους και των περικοπτόμενων συντάξεων τους,όπως είχαν καλομάθει-κι αφού ''το λέει''και το σύνταγμα κάπου σε ένα αρθράκι τριών γραμμών].
Αυτή η συγκρότηση της αρχής,λοιπόν,για λόγους που δεν μας εξηγούν περαιτέρω οι δικαστές μας,δεν μπορεί να θεραπευθεί απο μόνο το γεγονός ότι απολαμβάνει διοικητικής και λειτουργικής ανεξαρτησίας[ίσως οι δικαστές μας γνωρίζουν απο πρώτο χέρι ότι,ακόμη κι αν η διοίκηση του κράτους εμπιστεύεται την κρίση των δικαστικών περί των μισθολογικών τους στους ίδιους τους εκπροσώπους τους και το μισθοδικείο τους,οι δικαστές αποδεικνύονται ανάξιοι αυτής της εμπιστοσύνης κι η περιλάλητη ''ανεξαρτησία'' τους ν'αποφασίζουν ακόμη και για τους μισθούς και τις συντάξεις τους-πέραν του ν'αποφασίζουν,όπως πολύ θα γουστάρανε,και για το εάν αποκτούν εισοδήματα ή περιουσία που δεν δικαιολογούνται απ'την μισθοσυντήρητη θέση τους-καταντάει βρόγχος για τους υπόλοιπους φορολογούμενους που τους πληρώνουν,αλλά και μέσο εκβιασμού για τους πολιτικούς που νομοθετούν και εκτελούνε].
Οπότε λοιπόν,οι δικαστές μας καταλήγουν ότι:Ενόψει των ανωτέρω,η ανάθεση του ελέγχου των Δ.Π.Κ. και Δ.Ο.Σ. των δικαστικών λειτουργών,μεταξύ των οποίων και των τριών Ανωτάτων Δικαστηρίων,που είναι οι επικεφαλής της δικαστικής εξουσίας,σε όργανο,μη συγκροτούμενο,τουλάχιστο κατά πλειοψηφία,συμπεριλαμβανομένου του Προέδρου του,από ανωτάτους τακτικούς δικαστές,μέλη των Ανωτάτων Δικαστηρίων,και μη έχον τις απαραίτητες για την αποστολή του θεσμικές εγγυήσεις,αντίκειται στο άρθρο 26 και το εξειδικεύον αυτό άρθρο 87 παρ.1 του Συντάγματος.
Τι λέει το άρθρο 26 του συντάγματος;Οτι η δικαστική λειτουργία ασκείται απο τα δικαστήρια.Οι αποφάσεις τους εκτελούνται στο όνομα του ελληνικού λαού.
Τι λέει το άρθρο 87 κι η παράγραφος του 1;Οτι η δικαιοσύνη απονέμεται απο δικαστήρια συγκροτούμενα απο τακτικούς δικαστές,που απολαμβάνουν λειτουργική και προσωπική ανεξαρτησία.Μμμμάλιστα.
Αρα το θέμα είναι αντισυνταγματικό:Διάφορο δε είναι το ζήτημα ότι το όργανο,το οποίο είναι επιφορτισμένο με τον έλεγχο των Δ.Π.Κ. και Δ.Ο.Σ. των δικαστικών λειτουργών και πρέπει να συγκροτείται σύμφωνα με τις ανωτέρω συνταγματικές επιταγές,μπορεί να υποστηρίζεται απο προσωπικό με ειδικές γνώσεις και εμπειρία στον έλεγχο περιουσιακών στοιχείων και τη διερεύνηση οικονομικών συναλλαγών.Καθόλου διάφορο δεν είναι το ζήτημα ότι εμμέσως οι δικαστές μας παραδέχονται την ''αναχρονιστικότητα''του συνταγματικού φορμαλισμού τους,καθότι παραδέχονται την εν τοις πράγμασι αναρμοδιότητα τους,λόγω έλλειψης εξειδίκευσης των θεμάτων με τα οποία ασχολείτε η αρχή καταπολέμησης.
Αλλά καθίστε,μήπως κάποιο λάθος έχει γίνει και τζάμπα η φασαρία που σηκώνουν οι δικαστές μας,γράφοντας ολόκληρη έκθεση ιδεών και σκεπτικών 70 σελίδων;Το προαναφερθέν όργανο της αρχής καταπολέμησης,δεν μπορεί το ίδιο να επιβάλλει πειθαρχικές,διοικητικές ή ποινικές κυρώσεις εις βάρος των ελεγχόμενων απ'αυτό δικαστικών λειτουργών,αλλά είναι απλώς αρμόδιο ν'αποφασίσει κατά πόσον απο τον διενεργηθέντα έλεγχο του προκύπτει ότι συντρέχει,κατ'αρχήν,περίπτωση διοικητικής,πειθαρχικής ή ποινικής ευθύνης δικαστικού λειτουργού.Την τελική επί του ζητήματος κρίση θα εκφέρουν κατά το σύνταγμα και τους νόμους αρμόδια πειθαρχικά όργανα και δικαστήρια.
Κι όμως,αυτό δεν μπορεί να θεραπεύσει την αντίθεση προς το σύνταγμα των διατάξεων αυτών που προβλέπουν τον έλεγχο των Δ.Π.Κ. και των Δ.Ο.Σ. των δικαστικών λειτουργών από το εν λόγω όργανο.Γιατί;Διότι η απειλή και μόνον άσκησης ποινικής ή πειθαρχικής δίωξης ή καταλογισμού σημαντικού ενδεχομένως χρηματικού ποσού μπορεί να επηρεάσει τον τρόπο με τον οποίο ασκούν οι τελούντες υπό την απειλή αυτή δικαστικοί λειτουργοί τα καθήκοντα τους.Περαιτέρω δε οι συνέπειες που επιφέρει στο κύρος αυτών και,κατ'επέκταση,στο κύρος της ίδιας της δικαστικής λειτουργίας η διατύπωση εις βάρος τους κατηγοριών ως προς την περιουσιακή τους κατάσταση και τον τρόπο κτήσης αυτής δεν αναιρούνται απο την εκ των υστέρων ενδεχόμενη απαλλαγή τους από τα αρμόδια δικαιοδοτικά όργανα.
Μένει η ''ρετσινιά'' ακόμη κι αν αθωωθείς[!],οπότε καλύτερα ν'αποφασίζει μια επιτροπή αποκλειστικά απο τακτικούς δικαστές που θ'αποφασίζει για τους δικαστές και θα την συμβουλεύουν ειδικοί που δεν θα έχουν δικαίωμα ψήφου στην απόφαση,αλλά μόνο γνωμοδότηση.Επειδή πάντως συμμερίζομαι το δράμα των δικαστών μας,προτείνω ότι,αφού ούτως ή άλλως οι δικαστικού λειτουργοί μας επηρεάζονται όχι μόνο στον τρόπο που ασκούν τα καθήκοντα τους μέχρι να βγεί η απόφαση για την κατηγορία εναντίον τους,αλλά βιώνουν περίπου το ίδιο δράμα κι αφού αθωωθούν,να μπει στο σύνταγμα ειδική παράγραφος που θα λέει ότι οι δικαστές δεν απολαμβάνουν μόνο λειτουργικής και προσωπικής ανεξαρτησίας,αλλά και ασυλίας.
Εναλλακτικά,αφού στο ενδιάμεσο μεταξύ απόδοσης κατηγορίας και εκδίκασης της,οι δικαστές μας κλονίζονται,μπορούν να παίρνουν άδεια,ή καλύτερα,μπορεί το σύστημα να εκδικάζει γρηγορότερα ώστε η διάχυση και μόνο της υποψίας που φέρει η δίωξη να σβήνεται σύντομα με την εκδίκαση της επαλήθευσης της-αλλά για τη μεταρρύθμιση του δικαστικού συστήματος για την οποία κάνουν λόγω όλες οι μετρήσεις διεθνών οργανισμών,οι δικαστές μας δεν έχουν χρόνο να γράψουν μια έκθεση ιδεών και σκεπτικών:Που να προλάβουν,όταν θέλουν...70 σελίδες για να επιχειρηματολογήσουν υπέρ της ασυλίας τους; - Το σκεπτικό 19 λέει τα ίδια με το προηγούμενο σκεπτικό,ή μάλλον καταλήγει στις ίδιες συστάσεις των δικαστών προς τους πολιτικούς του προηγούμενου σκεπτικού[επανάληψη μήτηρ μαθήσεως και μήτρα αυτής της άσκοπης νομικίστικης πολυλογίας είναι ότι και το δικαστικό σύστημα είναι σαρξ εκ της σαρκός του γραφειοκρατισμένου και αργόσχολου γενικότερου περιβάλλοντος μέσα στο οποίο δραστηριοποιούνται οι δικαστές μας-πάντα στο όνομα μας,εννοείται.
Εν συντομία το σκεπτικό αναρωτάται:Γιατί να ελεγχόμαστε δύο φορές[και μάλιστα την μία απο πρόσωπα που δεν ανήκουν στη συντεχνία μας],αφού ούτως ή άλλως στο τέλος πάλι εμείς θ'αποφασίσουμε για το εαν έχουμε κάνει κάποια λαδιά;Στο ν'αποφασίζουμε εμείς οι ίδιοι απ'την αρχή ως το τέλος και για το εάν παίρνουμε φακελάκι,χωρίς να θέλουμε να παίρνετε σοβαρά υπόψιν η γνωμοδότηση των στελεχών της αρχής που είναι ειδικότεροι από εμάς,εννοείται ότι εμείς οι δικαστές δεν βλέπουμε καμία...παραβίαση της αρχής της διάκρισης των λειτουργιών[ούτε και καμιά καταχρηστική ερμηνεία αυτής της διάκρισης] - Στο σκεπτικό 22 οι δικαστές μας παρουσιάζουν και μια διεθνή έκθεση που εξυμνεί όχι την αποτελεσματικότητα του συστήματος που υπηρετούν,αλλά την εντιμότητα τους,η οποία αποδεικνύεται...απο τον όγκο των δικογραφιών που υποβάλλουν οι πολίτες που φέρεται να ζητούν το δίκιο τους,μεταξύ άλλων για τις συνέπειες της δυσλειτουργίας άλλων κρατικών θεσμών.[εδώ να επισημάνω στους δικαστές μας ότι,είτε πιστεύει κάποιος στη δικαστική δικαιοδοσία είτε όχι,όταν βρίσκεται αντιμέτωπος με κρατικές αυθαιρεσίες,ο μόνος δρόμος που του μένει,θέλει δεν θέλει,τον πιστεύει δεν τον πιστεύει,είναι ο δικαστικός δρόμος.Η ικανότητα του συστήματος που υπηρετούν οι δικαστικοί λειτουργοί μας,προβάλλεται απ'τους ίδιους εν προκειμένου,μόνο αρνητικά και σε αντιπαράθεση με τα χάλια της υπόλοιπης κρατικής εξουσίας]
Εξαιτίας αυτής της φήμης που συνοδεύει λοιπόν τους δικαστές μας,μοιάζει περιττός κι ο υποχρεωτικός και κατά προτεραιότητα έλεγχος της δήλωσης δικαστικού λειτουργού που υπηρετεί σε ανώτατο δικαστήριο:Με τέτοια καλή φήμη που έχουμε οοολοι οι δικαστές όλων των βαθμών κι όλων των ειδών των δικαστηρίων,είναι δυνατόν ν'αφήνετε σκιά για τους υπηρετούντες στα ανώτατα κλιμάκια αυτού του υπέροχου συστήματος;Είμαστε ή δεν είμαστε ''όλοι ίσοι'',χωρίς διακρίσεις που τόσο τις σιχαινόμαστε εδώ στην Ελλάδα,που λέει και το σύνταγμα;
Αλλά όλα αυτά μόνο ένας αφελής θα μπορούσε να τα υποστηρίξει,με σκοπό ν'αμαυρώσει την φήμη των δικαστών μας,χωρίς να βλέπει τον μεγάλο κίνδυνο που υποβόσκει κάτω απ'την επιφάνεια:Ο κίνδυνος,στον οποίο κυρίως είναι εκτεθειμένοι οι δικαστές,ιδίως οι ανώτατοι,είναι να επιχειρήσει η εκτελεστική λειτουργία-ενόψει της εξουσίας που έχει ως προς την επιλογή στους ανώτατους βαθμούς της δικαστικής ιεραρχίας και τον πειθαρχικό έλεγχο αυτών-να ασκήσει πιέσεις έναντι της υπόσχεσης περαιτέρω ιεραρχικής εξέλιξης ή υπό την απειλή άσκησης πειθαρχικής δίωξης.
Θαρρώ ότι,αφού συμφωνήσαμε ότι ούτως ή άλλως την τελική επί των ζητημάτων απόφαση για τα ζητήματα που ερευνά η αρχή καταπολέμησης θα εκδοθεί από τα κατά τους νόμους και το σύνταγμα αρμόδια δικαστήρια,καλό θα ήταν αντί οι δικαστές να γράφουν...70 άσκοπες σελίδες να γράψουν και καμιά πρόταση που ξεβολεύει τη συντεχνία τους με σκοπό ν'αποδίδονται γρηγορότερα οι αποφάσεις της δικαιοσύνης για όλα τα ζητήματα.
Και φαντάζομαι ότι μια υπόθεση που θ'αφορά το εάν ένας δικαστικός λειτουργός παρουσιάζει αδικαιολόγητη απόκλιση περιουσίας και εισοδημάτων του,βάσει των μηχανισμών που έχουν πλέον στηθεί και της περαιτέρω διασύνδεσης τραπεζών,εφοριών,ξένων κρατών κ.ο.κ.,δεν είναι δα κι η δίκη του αιώνα ή η δίκη της χρυσής αυγής που θέλει δύο θητείες προέδρου ανωτάτου δικαστηρίου για να τελειώσει-κάπου εδώ αρχίζω και υποψιάζομαι ότι κι όλη αυτή η διαδικασία του πόθεν έσχες πολιτικών,δημοσιογράφων,δικαστικών κ.λ.π. με τόσους μηχανισμούς ελέγχου που έχει στη διάθεση ένα σύγχρονο κράτος,μοιάζει άσκοπη,αλλά κάλλιστα κάποιος θα μπορούσε ν'αντιτείνει ότι η ελλάδα δεν ήταν ποτέ κι ούτε θα γίνει ποτέ σύγχρονο κράτος.
Με την γρήγορη εκδίκαση της υπόθεσης,λοιπόν,περιορίζεται το εύρος της όποιας πίεσης αποπειραθεί ν'ασκήσει η εκτελεστική εξουσία πάνω στον λειτουργό της καρδιάς μας,τον δικαστικό.
Αλλά καθίστε,πάλι υποβόσκει,σε ένα βαθύτερο επίπεδο,κι άλλος κίνδυνος[που να τον πάρει χαμπάρι ένας απλός πολίτης;Τέτοια χαμπάρια οσμίζονται μόνο οι δικαστές της καρδιάς μας]:
Ο κίνδυνος[να εκβιάζει η εκτελεστική την δικαστική εξουσία] δε αυτός προδήλως δεν μπορεί ν'αντιμετωπισθεί με τον υποχρεωτικό έλεγχο των Δ.Π.Κ. και Δ.Ο.Σ. των ανωτάτων δικαστικών λειτουργών,διότι δεν αφορά την διάπραξη του αδικήματος της δωροληψίας.Καταλάβατε;Ο έλεγχος δεν αφορά την διάπραξη του αδικήματος της δωροληψίας,μόνο στο σενάριο που ο της εκτελεστικής εξουσίας λειτουργός θέλει ν'ασκήσει πιέσεις στον ανώτατο δικαστικό που διορίζεται.Αυτή η πιθανότητα γίνεται ο κανόνας στην ''επιχειρηματολογία'' των δικαστών του ΣτΕ μας και καταδεικνύει περίτρανα πόσο το ΣτΕ ακολουθεί τον...παλμό της κοινωνίας,μιας κοινωνίας πολύ χαμηλής εμπιστοσύνης που σε κάθε αλλαγή/μεταρρύθμιση προβλέπει ότι ανοίγουν οι κερκόπορτες για να πλακώσουν λιμοί,σεισμοί και καταποντισμοί. - Στο σκεπτικό 23,έχουμε και ορισμό της ερμηνείας της αναλογικότητας[ή μάλλον έχουμε την πρόβλεψη των δικαστών μας,ότι εφόσον δηλώσουν πολλά που πριν δεν τα δηλώναν,το κράτος θα τους τα πάρει απο φόρους και πρόστιμα,''καθ'υπέρβαση της αναλογικότητας''.Οταν πιάσετε και τους άλλους φοροφυγάδες,ελάτε και σ'εμάς,μοιάζει να λένε οι δικαστές και μπράβο τους:Επιτέλους κι ένας ακριβής συνταγματικός ορισμός για την αναλογικότητα των βαρών που πρέπει ν'αποφεύγει,κι όχι να συνεισφέρει,ο κάθε πολίτης-λες και στο σύνταγμα υπάρχει γραμμένο και το ύψος του ιδεατού φορολογικού συντελεστή,βάσει του οποίου δύναται να φανερώνεις την πραγματική περιουσιακή σου κατάσταση].
Επιπροσθέτως,το να δηλώσεις στη Δ.Π.Κ. καταθέσεις άνω των 15.000 καθώς και κινητά αντικείμενα αξίας άνω των 30.000 που φυλάσσεις σε θυρίδες,παραβιάζει και το δικαίωμα...προστασίας των προσωπικών δεδομένων[π.χ. μπορεί να σου την πέσει ο κλέφτης που έχει σταμπάρει την δήλωση σου,και να σε οδηγήσει στην...θυρίδα που φυλάσσεις την κινητή περιουσία σου-δηλαδή υπάρχει η πιθανότητα να έχουμε διπλή κλοπή απο μια νέα π.χ.συμμορία των 12 που αφού λήστεψε τα καζίνο στις ΗΠΑ θα έρθει τώρα στην Ελλάδα.Μίας εις διπλούν κλοπής,πρώτον,της κατοικίας του δικαστή και,δεύτερον,της θυρίδας της τράπεζας που το θύμα εμπιστεύεται κι εις την οποίαν θα οδηγήσει,με την απειλή περιστρόφου,ο θύτης το θύμα τον δικαστικό λειτουργό μας],
αλλά κυρίως παραβιάζει το κύρος και τη φήμη των δικαστών-εδώ με δικαστική αθώωση και δεν ξεπλένεται η ρετσινιά,φαντάσου να έχεις κληρονομήσει χρυσές λίρες απο τον παππού και την γιαγιά σου κι αυτό να δηλωθεί επίσημα,δεν σε ξεπλένει απ'το κουτσομπολιό και τα πρωτοσέλιδα ούτε ο νιαγάρας.
Φυσικά,εν τω μέσω της καταχρηστικής ερμηνείας της ''αρχής της αναλογικότητας''[ή μάλλον της αναλογικότητας της σημασίας που έχει ειδικά για το αξίωμα τους το...''προσωπικό δεδομένο'' κι η''ασφάλεια του ιδιωτικού τους βίου''],οι δικαστές μας ...ξεχνούν ότι σαν μια τρίτη ανεξάρτητη εξουσία,δεν είναι δυνατόν να λογίζονται αναλογικώς στο ίδιο ύψος με ένα απλό πολίτη που δεν είναι ούτε πολιτικός,ούτε και δικαστικός,δηλαδή έναν απλό άνθρωπο που δεν παίρνει ατομικές αποφάσεις τέτοιου εύρους που να επηρεάζουν την ζωή πολλών πολλών άλλων ανθρώπων. - Τουλάχιστον στο σκεπτικό 31 οι δικαστές μας παραδέχονται ότι βρισκόμαστε στον 21ο αιώνα,κι αυτό είναι κάτι που πρέπει να τους αναγνωρίσει και μια επόμενη διεθνή έκθεση για την επάρκεια και την αποτελεσματικότητα τους.Παραθέτω πλήρες,εις ένδειξη τεραστίου σεβασμού για τη δικαιοδοτική διάνοια τους,το σκεπτικό:
Οσον αφορά την ασφάλεια του πληροφοριακού συστήματος πόθεν έσχες,προκύπτει από τα στοιχεία του φακέλου ότι η Διοίκηση έχει λάβει όλα τα μέτρα προκειμένου να ενισχύσει την ασφάλεια του συστήματος και να ελαχιστοποιήσει τους κινδύνους επέμβασης τρίτων σε αυτό και διαρροής των δεδομένων.Οι κίνδυνοι αυτοί είναι σύμφυτοι με κάθε παρόμοιο σύστημα,είναι δε δυνατόν να ελαχιστοποιηθούν,αλλά όχι να εξαλειφθούν.Αν και τώρα που το ξανασκέφτομαι,βρίσκω ότι εδώ οι δικαστές μας έκαναν μια δυσανάλογη παραχώρηση:Ισως,λέω ίσως,θα έπρεπε να αιτηθούν πρώτα απ'την παγκόσμια ιντερνετική κοινότητα να εξαλείψει τους χάκερς. - Στο σκεπτικό 32 οι δικαστές μας ζητούν κάποιο χρονικό περιορισμό στην αρμοδιότητα της ελεγκτικής αρχής να ελέγξει τις Δ.Π.Κ. και τις Δ.Ο.Σ. των υπόχρεων.
Ούτε που θέλω να φανταστώ τι θα γινόταν εάν μια μεταρρυθμιστική κυβέρνηση επιχειρούσε να επιβάλλει τους ίδιους χρονικούς περιορισμούς πάνω στο αντικείμενο εργασίας των δικαστικών μας,κι έδινε π.χ.μπόνους σε αυτούς που περαιώνουν γρηγορότερα και όχι σε όλους απο ένα στάνταρ επίδομα ''βιβλιοθήκης'' που ενθαρρύνει την απραξία των δικαστικών αρχών και των υπαλλήλων της.Βέβαια,τέτοια εργαλεία ίσως δεν έχουν στη διάθεση τους οι δικαστές για να κάνουν ταχύτερα τη δουλειά τους,ίσως εξυπηρετούνται μέσω του χαρτομανιού ή των...δακτυλογράφων θέσεις εργασίας και να φοβούνται οι δικαστές μας να γράψουν και μια έκθεση με σκεπτικά...70 σελίδων για τη μεταρρύθμιση της εξουσίας που τους έχει δοθεί.
Ισως την γράψουν στο μέλλον,όταν θα τους έχει απομείνει χρόνος απ'τον τωρινό αγώνα τους να ελέγχονται και για τις περιπτώσεις παράνομου πλουτισμού τους απ'τους ίδιους τους εαυτούς τους,στα πλαίσια πάντα του ''αυτοδιοίκητου'' και φυσικά εις το όνομα του ελληνικού λαού.
Εχετε λοιπόν όλα τα εργαλεία ελέγχου,λένε στο κράτος οι δικαστές μας-και σωστά,ελπίζουμε να μη μας ταλαιπωρείτε όταν τα φορολογικά στοιχεία μας μπορείτε να τα διασταυρώσετε απο εφορίες,τράπεζες,συμβολαιογράφους κ.λ.π.
Οι δικαστές μας ζητούν και διευκρινίσεις εις ότι αφορά το χρονικό διάστημα διατήρησης των σχετικών ηλεκτρονικών αρχείων τους[σε περίπτωση που δεν απαντηθεί η διευκρίνηση που ζητούν,ίσως τότε να ζητήσουν την πλήρη εξάλειψη των χάκερς,τουλάχιστον εν ελλάδι].
Οπότε,ας κλείσω αυτό το πόνημα με το μήνυμα που εκπέμπεται στο τέλος απ'τους δικαστές σαν συμπέρασμα[και που είναι κι η μόνη σοβαρή συνεισφορά των...70 σελίδων των σκεπτικών με τα οποία απασχολούν το αργόσχολο τομάρι τους],και αφορά όλο αυτό το ψευτοπανηγυράκι του ''πόθεν έσχες'':
Με τα δεδομένα αυτά,ο σκοπός που επιδιώκεται με την υποχρέωση υποβολής Δ.Π.Κ. μπορεί ν'αναπληρωθεί εν πολλοίς από τις φορολογικές δηλώσεις του υπόχρεου και τα λοιπά στοιχεία που έχει ευχερώς στη διάθεση του το ελεγκτικό όργανο.
