«Είναι κατά βάθος τραγική η εποχή μας, έτσι κι εμείς αρνούμαστε να τη δούμε τραγικά. Ο κατακλυσμός πέρασε, στη μέση τώρα εμείς και γύρω μας χαλάσματα. Αρχίζουμε να στήνουμε μικρά καινούργια σπιτικά, να τρέφουμε μικρές νέες ελπίδες. Μάλλον δύσκολη δουλειά· ομαλός δρόμος για το μέλλον δεν υπάρχει πια· τα εμπόδια, όμως, είτε τα παρακάμπτουμε είτε σκαρφαλώνουμε και τα ξεπερνάμε. Πρέπει να ζήσουμε, όσοι κι αν είναι οι ουρανοί που τσακίστηκαν. Αυτή, λίγο πολύ, ήταν η άποψη της Κόνστανς Τσάτερλι.»
Με αυτά τα λόγια ο Λώρενς ανοίγει το μυθιστόρημά του. Η Κόνστανς (Κόνι) Ρηντ (Constance Reid) παντρεύτηκε το 1917 σε ηλικία 23 χρόνων τον Κλίφορντ Τσάτερλι (Sir Clifford Chatterley), 29 χρονών. Ύστερα από έναν βιαστικό γάμο και ένα σύντομο ταξίδι του μέλιτος, ο Κλίφορντ φεύγει στρατιώτης για τη Φλάνδρα, στο πλαίσιο του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Ύστερα από 6 μήνες, θα επιστρέψει στην Αγγλία και στη σύζυγό του, ανάπηρος από τη μέση και κάτω, ωστόσο ζωντανός. Τρία χρόνια αργότερα, όταν ο πατέρας του Κλίφορντ θα πεθάνει, ο γιος του εκτός από τον τίτλο του βαρονέτου θα πάρει και την τεράστια έπαυλή του, το «Ράγκμπι Χολ».
[Από βικιπαιδεια]
''Εχουμε πλεον την μηχανή,δεν χρειαζόμαστε τα μαύρα και τα άσπρα άλογα του Πλάτωνα'',υποστήριζε ο ανάπηρος στο καροτσάκι του Κλίφορντ,ειρωνευόμενος τον ''θεωρητικό βίο''-πόσο γρήγορα όμως το δίτροχο καροτσάκι μενει στην ανηφόρα σε μια του βόλτα στο δάσος κι η μηχανή του δεν τραβά,προκαλώντας θυμό στον κάτοχο του και διαψεύδοντας την αλαζονεία του...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου