http://marketnews.gr/article/425607/h-anapotelesmatikothta-ths-synexous-meiwsis-twn-amoibwn-ergasias
Οι απολύσεις μεγαλύτερων ηλικίας εργαζομένων,οφείλεται-αποκλειστικώς-στο κίνητρο για φτηνότερους υπαλλήλους.[χαμηλότεροι μισθοί δεν θα πείσουν τους επιχειρηματίες να προσλάβουν περισσότερους εργαζομένους απο τη στιγμή που δεν θα είναι ικανοί να πωλήσουν το προϊόν τους...ή:απο τη στιγμή που το προϊόν τους δεν μπορεί να τροφοδοτήσει ξένες αγορές]Το θέμα των δεξιοτήτων των απολυμένων,ούτε καν θίγεται.Το σε ποιούς κλάδους αυτό παρατηρείται,επίσης προσπερνάτε:Μάλλον γιατί θ'αποδειχθεί,ότι,κι ανεξαρτήτως κλάδου,όπως λέει κι η απλή παραδοσιακή θεωρία του Κέινς:Η ισότητα του μεταξύ της συνολική; δαπάνης και του μέγιστου προϊόντος που μπορεί να παραχθεί στην οικονομία με βάση τους υπάρχοντες παραγωγικούς συντελεστές και τη δεδομένη τεχνολογία,σε μια οικονομία κλειστή και με ροπή στην εσωτερική κατανάλωση με ξένα κόλλυβα[πόσο...τυχαία υποστήκαμε εσωτερική υποτίμηση-''υπήρχε κι άλλος δρόμος'' για πρωτογενή ελλείμματα...10% του ΑΕΠ],αφήνει αποθέματα...ανέργων-κι όχι αποθέματα αδιάθετου προϊόντος,για τα οποία,δήθεν,αρκεί να αυξήσουμε τους μισθούς έτσι ώστε οι επιχειρήσεις ν'αυξήσουν το προϊόν που παράγουν,με σκοπούμενο αποτέλεσμα την διατήρηση αυτών των αυξήσεων όπου ''ισομερώς'' η συνολική δαπάνη θα είναι ίση με ότι παράγεται σε αγαθά ή υπηρεσίες
[η οικονομία σε αυτή τη θεώρηση είναι ένα ομοιογενές μέγεθος:αγορά προϊόντος-κι όχι αγορές επιμέρους προϊόντων.Οπως παραλείπονται και τα ισοζύγια ροών της μισθωτής εργασίας στο σύνολο της οικονομίας,που μπορούν κάλλιστα να παρουσιάζουν αυξομειώσεις διαφορετικων ποσοστών.Αλλά η ενιαία θεώρηση είναι στο dna μιας περίκλειστης οικονομίας:Χαρακτηριστική η αντίφαση των περισσοτέρων εργατολόγων-παντορυθμιστών που τώρα θυμήθηκαν ότι το κράτος δεν πρέπει να καθορίζει τον κατώτατο μισθό,αλλά επιζητούν οι επιχειρησιακές συμβάσεις[ομοειδών ή μη κλάδων],να καθορίζονται ''συλλογικώς'' προς χάριν της κλαδικότητας].
Είναι οι...ποσότητες,κι όχι οι τιμές που προσαρμόζουν την υπερβάλλουσα προσφορά ή ζήτηση
Οι...ανελαστικές τιμές δεν μπορούν να κάνουν κάτι ώστε ν'ανταποκριθούν σε χαμηλότερα εισοδήματα.Η αιτιακή συνάρτηση ξεκινά απο τη συνολική ζήτηση και κατευθύνεται στους μισθούς,όχι το αντίστροφο:Η συνολική ζήτηση δεν αυξάνει όσο δεν υπάρχει μεγαλύτερη δαπάνη,οι μισθοί δεν θ'αυξηθούν σε περιόδους ανεργίας,άρα απαιτείται...κρατική παρέμβαση στους κατώτατους μισθούς[κι όχι μόνο]:Υπάρχει,υποτίθεται,αρνητική απόκλιση των μισθών απο τις δυνατότητες της οικονομίας[νεοκλασική αρχή της...μεγιστοποίησης με ανατροπή της πρότερης θετικής απόκλισης-αυξήσεις μισθών υπερβάλλουσες των δυνατοτήτων μιας οικονομίας-,δηλαδή...''εσωτερική υποτίμηση''],μιας οικονομίας συνταξιούχων/μη οικονομικά ενεργών που συνυπολογίζονται στη μη ικανοποιητική συνολική ζήτηση:Η ευελιξία στους μισθούς υπονομεύεται απο τις εισφορές[εξ ου και δηλωμένοι ''μερικής απασχόλησης'',στη πραγματικότητα τελούν υπό πλήρη απασχόληση,ακόμη και εποχιακή]και τους παντοειδείς φόρους,κι έτσι ακόμη κι η αύξηση των μισθών δεν μπορεί να τροχιοδρομήσει την ζήτηση μεταξύ των οικονομικά ενεργών εργαζομένων ή άνεργων
Την συνεχή μείωση των μισθών ο Μελάς,την αποδίδει αποκλειστικά στην απορρύθμιση της αγοράς εργασίας:Για τους[ονομαστικοί και πραγματικοί μισθοί-ο πληθωρισμός δεν μας ενδιαφέρει,ζούμε τον ''τρισκατάρατο'' αποπληθωρισμό] αυξημένους φόρους επί φόρων στην κατανάλωση,τις φορολογίες εισοδήματος και τις υπέρογκες εισφορές[που κόβουν εισοδήματα και εργαζομένων και επιχειρηματιών]για το άδειο πυθάρι του ασφαλιστικού,καμία αναφορά...
''η εικόνα που παρουσιάζει η αγορά εργασίας αντανακλά με απόλυτη ακρίβεια το υπόδειγμα στ'οποίο οδηγείται με σχεδόν μαθηματική ακρίβεια η ελληνική κοινωνία.Πρόκειται για υπόδειγμα παραγωγής συνεχώς μειούμενων αμοιβών εργασίας,που σε πολλές περιπτώσεις,βρίσκονται σχεδόν στα όρια της επιβίωσης''.Η ελληνική κοινωνία,όχι η δυναμική της οικονομίας και των συντελεστών παραγωγής[κεφάλαιο,εργασία,εξειδίκευση εργασίας,πρώτες ύλες κλπ. κλπ.]:Η οικονομία...ανθεί,κι αυτό πρέπει ν'αντανακλασθεί στους μισθούς.
Οι απολύσεις μεγαλύτερων ηλικίας εργαζομένων,οφείλεται-αποκλειστικώς-στο κίνητρο για φτηνότερους υπαλλήλους.[χαμηλότεροι μισθοί δεν θα πείσουν τους επιχειρηματίες να προσλάβουν περισσότερους εργαζομένους απο τη στιγμή που δεν θα είναι ικανοί να πωλήσουν το προϊόν τους...ή:απο τη στιγμή που το προϊόν τους δεν μπορεί να τροφοδοτήσει ξένες αγορές]Το θέμα των δεξιοτήτων των απολυμένων,ούτε καν θίγεται.Το σε ποιούς κλάδους αυτό παρατηρείται,επίσης προσπερνάτε:Μάλλον γιατί θ'αποδειχθεί,ότι,κι ανεξαρτήτως κλάδου,όπως λέει κι η απλή παραδοσιακή θεωρία του Κέινς:Η ισότητα του μεταξύ της συνολική; δαπάνης και του μέγιστου προϊόντος που μπορεί να παραχθεί στην οικονομία με βάση τους υπάρχοντες παραγωγικούς συντελεστές και τη δεδομένη τεχνολογία,σε μια οικονομία κλειστή και με ροπή στην εσωτερική κατανάλωση με ξένα κόλλυβα[πόσο...τυχαία υποστήκαμε εσωτερική υποτίμηση-''υπήρχε κι άλλος δρόμος'' για πρωτογενή ελλείμματα...10% του ΑΕΠ],αφήνει αποθέματα...ανέργων-κι όχι αποθέματα αδιάθετου προϊόντος,για τα οποία,δήθεν,αρκεί να αυξήσουμε τους μισθούς έτσι ώστε οι επιχειρήσεις ν'αυξήσουν το προϊόν που παράγουν,με σκοπούμενο αποτέλεσμα την διατήρηση αυτών των αυξήσεων όπου ''ισομερώς'' η συνολική δαπάνη θα είναι ίση με ότι παράγεται σε αγαθά ή υπηρεσίες
[η οικονομία σε αυτή τη θεώρηση είναι ένα ομοιογενές μέγεθος:αγορά προϊόντος-κι όχι αγορές επιμέρους προϊόντων.Οπως παραλείπονται και τα ισοζύγια ροών της μισθωτής εργασίας στο σύνολο της οικονομίας,που μπορούν κάλλιστα να παρουσιάζουν αυξομειώσεις διαφορετικων ποσοστών.Αλλά η ενιαία θεώρηση είναι στο dna μιας περίκλειστης οικονομίας:Χαρακτηριστική η αντίφαση των περισσοτέρων εργατολόγων-παντορυθμιστών που τώρα θυμήθηκαν ότι το κράτος δεν πρέπει να καθορίζει τον κατώτατο μισθό,αλλά επιζητούν οι επιχειρησιακές συμβάσεις[ομοειδών ή μη κλάδων],να καθορίζονται ''συλλογικώς'' προς χάριν της κλαδικότητας].
Είναι οι...ποσότητες,κι όχι οι τιμές που προσαρμόζουν την υπερβάλλουσα προσφορά ή ζήτηση
Σύμφωνα με την κεϊνσιανιστική προβληματική,η άλλη πλευρά της ισορροπίας αφορά το τι προσδιορίζει το επίπεδο του εισοδήματος και της απασχόλησης ως....σύνολο.Η πλευρά της εξισορρόπησης μέσω τιμών στον ανταγωνισμό,είναι...ιδεοληψία των νεοκλασικών:Δεν υπήρχαν[προ μνημονίου],ούτε και τώρα υπάρχουν κλειστά περιθώρια κέρδους,κλειστά επαγγέλματα,επίπονη γραφειοκρατία που εμποδίζει την αναζωογόνωση της οικονομίας σε σύγχρονους κλάδους υψηλής προστιθέμενης αξίας κι εξωστρέφειας κ.λ.π....
Οι...ανελαστικές τιμές δεν μπορούν να κάνουν κάτι ώστε ν'ανταποκριθούν σε χαμηλότερα εισοδήματα.Η αιτιακή συνάρτηση ξεκινά απο τη συνολική ζήτηση και κατευθύνεται στους μισθούς,όχι το αντίστροφο:Η συνολική ζήτηση δεν αυξάνει όσο δεν υπάρχει μεγαλύτερη δαπάνη,οι μισθοί δεν θ'αυξηθούν σε περιόδους ανεργίας,άρα απαιτείται...κρατική παρέμβαση στους κατώτατους μισθούς[κι όχι μόνο]:Υπάρχει,υποτίθεται,αρνητική απόκλιση των μισθών απο τις δυνατότητες της οικονομίας[νεοκλασική αρχή της...μεγιστοποίησης με ανατροπή της πρότερης θετικής απόκλισης-αυξήσεις μισθών υπερβάλλουσες των δυνατοτήτων μιας οικονομίας-,δηλαδή...''εσωτερική υποτίμηση''],μιας οικονομίας συνταξιούχων/μη οικονομικά ενεργών που συνυπολογίζονται στη μη ικανοποιητική συνολική ζήτηση:Η ευελιξία στους μισθούς υπονομεύεται απο τις εισφορές[εξ ου και δηλωμένοι ''μερικής απασχόλησης'',στη πραγματικότητα τελούν υπό πλήρη απασχόληση,ακόμη και εποχιακή]και τους παντοειδείς φόρους,κι έτσι ακόμη κι η αύξηση των μισθών δεν μπορεί να τροχιοδρομήσει την ζήτηση μεταξύ των οικονομικά ενεργών εργαζομένων ή άνεργων
Την συνεχή μείωση των μισθών ο Μελάς,την αποδίδει αποκλειστικά στην απορρύθμιση της αγοράς εργασίας:Για τους[ονομαστικοί και πραγματικοί μισθοί-ο πληθωρισμός δεν μας ενδιαφέρει,ζούμε τον ''τρισκατάρατο'' αποπληθωρισμό] αυξημένους φόρους επί φόρων στην κατανάλωση,τις φορολογίες εισοδήματος και τις υπέρογκες εισφορές[που κόβουν εισοδήματα και εργαζομένων και επιχειρηματιών]για το άδειο πυθάρι του ασφαλιστικού,καμία αναφορά...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου