Τετάρτη 6 Ιανουαρίου 2016

Περίκεντρος λαϊκισμός και συντηρητισμός του μέσου ελληνα πολιτικού

Το γιουσουφάκη του νεοκαραμανλισμού,ο ευρ.στυλιανίδης,τα χώνει στον''ελιτισμό''μέσα στην απελπισία του για τη διακυβέρνηση της χώρας απο τον σύριζα και τη καταβύθιση της σε τρίτο μνημόνιο.Στον''ελιτισμό''τα χώνει ο μετριοπαθής ισορροπιστής του εκκρεμούς αναμεταξύ λαϊκισμού κι ελιτισμού:σε μια χώρα που ο λαϊκισμός κατέχει απο χρόνια υπερδεσπόζουσα θέση σε σωματεία,απεργίες,τηλεοπτικά πάνελ και ειδήσεις,εφημερίδες,καφενεία και στα τελευταία χρόνια και στο''ανεξάρτητο''διαδίκτυο κ.λ.π. κ.λ.π..Τι ειρωνεία,ο ανθυπρόσωπος του μεσαίου χώρου,γράφει για ίσες ευκαιρίες και κινητικότητες,χωρίς ν'αποδέχεται ότι αυτές οι διαδικασίες εφαρμοσμένες αξιοκρατικά και ανταγωνιστικά,οδηγούν σε νέες ελίτ,όχι μόνο στην τσέπη,αλλά και στη τέχνη,το πνεύμα...
Κι όταν αναγνωρίζεις την ανάγκη μεταστροφής-μιας κι όλοι,φανερά ή υπαινικτικά παραδέχονται την ανάγκη αλλαγής πορείας-της κατάστασης,για να αντιπαρέλθεις αυτό που απ'ανέκαθεν βασιλεύει δεσποτικά στο ένα άκρο,για να το ισορροπήσεις θα χρησιμοποιήσεις το αντίβαρο του.Με τη προϋπόθεση ότι αναγνωρίζεις την πρωτοϊεραρχική σημασία της ''εποχούμενης συγκυρίας''-κι όχι του καραμανλισμού με όρους...δεκαετίας '70-και βεβαίως με την κεντρική επικουρία της έγκυρης διάγνωσης για τα ακριβή αίτια της μακροχρόνιας ασθένειας.

Αρθρογραφεί ο στυλιανίδης ένα καλοκαίρι του 2015:Η''κεντροδεξιά''μετατοπίζεται δεξιότερα,αδυνατώντας να κατανοήσει την αγωνία της επιβίωσης του μέσου έλληνα
...Εγκλωβίζεται στον ορθολογισμό μιας ψυχρής τεχνοκρατίας,αγνοώντας την υγιή αγορά,την πραγματική οικονομία και τη δοκιμαζόμενη κοινωνία,την οποία αδυνατεί να εκφράσει.Αφήνει χώρο σε μια μεταμφιεσμένη αριστερά,που προσπαθεί μετεκλογικά να μην προδίδει την ταυτότητα της.Ταυτίζεται με μια πολιτική και οικονομική''αριστοκρατία'' που,έχοντας λύσει τα προσωπικά της προβλήματα ρεζερβάροντας τη θέση της στην εξουσία ή εξάγοντας το κεφάλαιο της στο εξωτερικό,δίνει συμβουλές ή παίρνει αποφάσεις για το πως η μεσαία τάξη θα σώσει τη χώρα αν θέλει να σωθεί κι η ίδια.
Επειδή όμως οι πολίτες πλέον αντιλαμβάνονται ή υποψιάζονται τι συμβαίνει,έχουν πάψει να θεωρούνται δεδομένοι στα παραδοσιακά κόμματα.Αυτό καθιστά την πολιτική''αριστοκρατία'' αμήχανη και την οδηγεί σε μια ακροδεξιά ρητορική που,συμπληρώνοντας τη νεοφιλελεύθερη προσέγγιση,αναζητά κώδικες και τεχνικές επικοινωνίας με τον λαό επενδύοντας στον φόβο,στον φανατισμό,σε μια ξεπερασμένη για την εποχή πόλωση.
...Λαϊκισμός κι ελιτισμός γίνονται τα καταστροφικά εργαλεία στα χέρια κάποιων πολιτικών,που δεν έχουν μάθει ν'αναμετριούνται με τα προβλήματα και να καταξιώνονται επιτυγχάνοντας λύσεις κι αποτελέσματα μαζί με την κοινωνία.Αποτελέσματα όχι για τον εαυτό τους,όχι μόνο για τους λίγους,αλλά για όλους τους συμπολίτες τους.

Για όλους,κάπως έτσι συνθηματικώς τελειώνουν και τα σφυροδρεπανιάρικα πλακάτ της...μόνιμης και σταθερής δουλειάς για όλους.Χωρίς να διευκρινίζει πως καταμερίζεται αυτό το για όλους.Ισόποσα;Μέχρι εκεί που φτάνουν...όλοι οι επίλοιποι;Και ποιά είναι αυτή η ομογενοποιημένη κοινωνία που πρέπει να είναι αναγκαστικώς μονιασμένη;Ποιά είναι η ξεπερασμένη για την εποχή πόλωση;Σ'αυτήν μεταξύ δεξιάς κι αριστεράς αναφέρεται φυσικά:''Υπόρρητα''νομίζει ότι επικαλύπτει αυτό που θέλει ν'αποφύγει-ή του είναι αδύνατον να μην προστατεύσει.Τον κρατισμό και την ανάγκη ρήξης με το διεφθαρμένο,αντιπαραγωγικό και πελατειακό δημόσιο τομέα.
Αυτήν την ανάγκη''υποψιάζονται''κι οι...μόνιμα προσελκυσμένοι στις κάλπες:Τα παραδοσιακά κόμματα δεν έχουν πλέον θέσεις και προνόμια να μοιράσουν.Η σε εισαγωγικά αριστοκρατία στέκεται...αμήχανη,μαζί με την ελίτ των μόνιμων πελατών της.Οι οποίοι ταίζονται με φόρους:Σιγά  ένας που κερδίζει μια κάποια περιουσία απ'την ελληνική αγορά,να μην πορευθεί ορθολογικά προς τη νόμιμη φοροαποφυγή.Για τη παράνομη,ήταν κυβέρνηση οι στυλιανίδηδες,φτάνοντας να έχουν γαλαξιακό έλλειμμα στο πέσιμο της αυλαίας τους.[με το αφορόλογητο των 12.000 να είναι το αγαπημένο δηλωθέν όριο...της μεσαίας ταξης]
Ως γνωστόν για τον νεοκαραμανλισμό και γενικότερα για τον μονοπωλιακό εγχώριο αντιμνημονιακό εθνολαϊκισμό,η πολιτική δεν είναι...αριθμοί.Ψυχρά πράγματα,τεχνοκρατικά:Τι κι αν ακόμη κι η πραγματική οικονομία-βασικό''παρακλάδι''της πολιτικής-θέλει τους αριθμούς της;Σιγά που θ'άφηνε χώρο ο μεσαίος χώρος του κατ'ουσίαν παλαιοκαραμανλισμού για την αριστερά:Τον επικάλυψε-σκεπάζοντας τον σύγκορμα και αφήνοντας στα σεντόνια του τη καχεκτική μυρωδιά της.Κι όλα αυτά αφήνοντας τελείως στην άκρη του τι εστί''πραγματική οικονομία''για τους στυλιανίδηδες,όταν π.χ. επί διακυβέρνησης τους η ευμάρεια ήταν κατανάλωση με δανεικά.
Συνεχίζει ο πέριξ του κέντρου λαϊκιστής:Λαϊκισμός κι ελιτισμός είναι εξίσου καταστροφικές μέθοδοι στα χέρια των δυνάμεων της αδράνειας και της ακινησίας,που προπαγανδίζουν απο τη μια την''αρχή της κινητικότητας των δημοσίων υπαλλήλων''[που υπήρξε κυρίως...διαθεσιμότητα-αργία με το 70% του μισθού τους κάθε μήνα πιστωμένο],δεν θέλουν όμως απο την άλλη την κινητικότητα και τις ίσες ευκαιρίες στην πολιτική,την αγορά,την επιστήμη.
Ισες ευκαιρίες=όλοι κάπου στη μέση και δίπλα δίπλα για να τερματίσουν πάνω στο νήμα στον τερματισμό:Η ψυχιατρική σηκώνει τα χέρια ψηλά.

Και συνεχίζει:Οταν είσαι γνήσια λαϊκός,απεχθάνεσαι τον λαϊκισμό κι όταν είσαι υπεύθυνος δημοκράτης,πολεμάς τον ελιτισμό.
Η αξιοκρατία βαφτίζεται ελιτισμός εσαεί προς χάριν του παλιού πολιτικού συστήματος[και μόνο αυτού,αφού...πουθενά δεν φταίει ο''σοφός λαός''] κι η λαϊκότητα καθαγιάζεται στη δημοκρατική κολυμπήθρα της εξίσωσης προς το μέσο- κατ'ουσίαν μέτριο.

Αδιάψευστη απόδειξη των παραπάνω επισημάνσεων είναι η πραγματικότητα.Ως κράτος έχουμε  σοβαρά προβλήματα,ως έθνος όμως έχουμε πετύχει.Αρκεί να δει κανείς πως διακρίνεται ο οικουμενικός ελληνισμός σε όλο τον κόσμο διασώζοντας τη διαχρονική αξία του πολιτισμού μας.
Πάλι η επιστήμη της ψυχιατρικής σε κινητικότητα των άνω άκρων:Εχουμε...αποτύχει σαν κράτος και μας διασώζει το ότι στα...ξένα έθνη κάποιοι έλληνες πετυχαίνουν εκεί[που φυσικά δεν πετυχαίνουν ούτε οι μισοί κάτι αξιοσημείωτα μεγαλοπρεπές,όπως το παρουσιάζει ο εθνολαϊκισμός πέριξ του κέντρου]όπου τους προσφέρεται ένα ορθολογικότερο του ελληνικού περιβάλλον,μέσα στ'οποίο προοδεύουν και οι ιθαγενείς αυτών των χωρών-αλλά και οι άλλων εθνικοτήτων μετανάστες.

Τι πρέπει να κάνουμε ώστε το κράτος μας να μπορέσει να παρακολουθήσει το επιτυχημένο μοντέλο του...έθνους μας?Κινητικότητα παντού,στην αγορά,στην τεχνοκρατία...
Το επιτυχημένο μοντέλο του..έθνους μας,αλλά απ'την άλλη θα πρέπει να...παρακολουθήσουμε επιτυχημένα μοντέλα,άλλων χωρών...Ξανά τα χέρια σε ανάταση.
Και...κινητικότητα τεχνοκρατίας,χωρίς...ψυχρότητες,με μπόλικο συναίσθημα και...προδέρμ.

Για τη διαμάχη του απώτερου παρελθόντος διεθνώς μεταξύ φιλελευθέρων με συντηρητικούς,έγραφε ο Μ.Δραγούμης:Είναι χαρακτηριστικό της εδραιωμένης συντηρητικής αντιλήψεως ότι το εγώ


δεν έχει αυταξία κι ότι αποκτά υπόσταση μόνο μέσω των θεσμών[για όλα φταίνε οι...πολιτικοί,το''κατεστημένο''].Ο ανθρώπινος χρόνος,υποστηρίζουν οι συντηρητικοί,είναι μια βιογραφία,μια εκπαίδευση,μια γλώσσα,μια οικογένεια,μια σταδιοδρομία,ενώ ο ανθρώπινος χώρος είναι μια γενέτειρα,ένα σπίτι,μια ενορία,μια πόλη,ένα έθνος.Ο εαυτός δεν αξιολογείται εκτός αυτού του χωροχρόνου διότι δεν υπάρχουν άνθρωποι αλλά μόνον άγγλοι,γάλλοι,γερμανοί ή άλλοι τέτοιοι[και...οικουμενικοί έλληνες].
...ο εαυτός είναι μίγμα παράδοσης και ιστορίας.Ο μόνος τρόπος να ευτυχήσει ο άνθρωπος είναι να ενταχθεί στο σύνολο που τον διαμόρφωσε χωρίς να κλασαυχενίζεται ότι είναι και δημιουργός του.[εδώ ο κεντρώος εθνολαϊκισμός πάει την...εξέλιξη ένα βήμα παραπέρα:Διαπρέπει σε οποιαδήποτε ξένη χώρα,εκτός της δικής του,εθνικά-γενετικά].
Ο συντηρητισμός δεν θέλει να είναι ιδεολογία ή θεωρία,αλλά στράτευση σ'ένα ιδανικό που προωθεί ότι πολύτιμο έχει ο πολιτισμός,διαφυλάσσει την ακεραιότητα του έθνους και των παραδόσεων του.
...Οταν τεθεί θέμα χρησιμότητας μιας παράδοσης,ο συντηρητισμός σπεύδει να καθαγιάσει την παράδοση έτσι ώστε κάθε πρόταση αλλαγής της να μπορεί να στιγματισθεί ως αμαρτία.
...Επειδή η παράδοση δεν προσφέρει η ίδια γνώμονες αλλαγής της,ο συντηρητικός όταν βρεθεί προ αδιεξόδου επιδίδεται συνήθως στον αυτοσχεδιασμό του τύπου''βλέποντας και κάνοντας'',δανειζόμενος ιδέες απο τα αριστερά και τα δεξιά,μια τακτική που απεκλήθη απο τον Ανδριανόπουλο:''ένα είδος πολιτικού ενοικιοστασίου''.

Για την όποια χρησιμότητα του συντηρητικού κατά Δραγούμη,καθώς κάθε άκριτη αποδοχή νεωτερισμού είναι εξίσου επικίνδυνη με την άκριτη απόρριψη εις το όνομα της παράδοσης,όπως και την ατομική μνήμη που διακρατεί η παράδοση,δεν χρειάζεται ιδιαίτερη επισήμανση:Η ελλάδα χρεωκόπησε απο τον διαποτισμένο σε όλα τα στρώματα της κοινωνίας κρατισμό-πατερναλισμό της.
[ούτε και ν'αναλυθεί ότι η παγκοσμιοποίηση των ανοιχτών αγορών χρειάζεται π.χ.διαφοροποίηση προϊόντων υψηλής προστιθέμενης αξίας,πράγμα που προϋποθέτει και ποικιλομορφία σε ήθη,έθιμα,παραδόσεις,αρκεί να ξέρεις να τα κατασκευάσεις και μετέπειτα να τα προωθήσεις]

http://www.e-stylianidis.gr/articles/a%CF%81%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%B5%CF%81%CF%8C%CF%82-%CE%BB%CE%B1%CF%8A%CE%BA%CE%B9%CF%83%CE%BC%CF%8C%CF%82-%CE%AE-%CE%B4%CE%B5%CE%BE%CE%B9%CF%8C%CF%82-%CE%B5%CE%BB%CE%B9%CF%84%CE%B9%CF%83%CE%BC%CF%8C%CF%82




Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου