Δευτέρα 18 Ιουλίου 2016

Ελληνοαμφιρρέπεια της διπλής μέριμνας


  • Ανθοκομείο η ελλάς:''κάθε άνθρωπος είναι μοναδικός-ξεχωριστός'',και γι'αυτές τις ξεχωριστές ανάγκες του η εργαλειοποίηση του κράτους πρέπει,ωσάν το σύμπαν,να διαστέλλεται συνεχώς μετά της συνοδείας της σχετικότητας που ακανόνιστα οριοθετεί αενάως τη παρέμβαση του ''κράτους'' προς κάλυψη των ποικίλων αναγκών του κάθε ξεχωριστού ''πολίτη''.
    Απο την άλλη μεριά δε,το φιλότιμο είναι ελληνική πατέντα,διαφορική ως προς τους ξένους μεν,ομογενοποιητική εις το εσωτερικό μας μέτωπο του ''ξεχωριστού ανθρώπου'' δε.Κάθε λαός είναι διαφορετικός εν σχέσει με τον ελληνικό,αφού δεν έχει στη μητρική γλώσσα του τη λέξη φιλότιμο:Μέσα απ'τη μοναδικότητα μας μπορεί μόνο να διαφανεί πόσο ξεχωριστός είναι ο κάθε λαός.
  • Κι αφού ο κάθε άνθρωπος είναι ξεχωριστός,δεν είναι δυνατόν κι ο ελληνικός λαός να διέπεται μόνο απο ένα προτέρημα:Εχει στο αίμα του τη φιλοξενία του ξένου,που σημαίνει φυσικά ότι το μονοπώλιο της οικογενειακής εστίας πρέπει που και που να ξεκαρφώνεται απο τις κατηγόριες περί οικογενειοκρατίας που τη συνδέουν με το πελατειακό κράτος[κάθε ψηφοφόρος είναι και μοναδικός στη ψήφο,αλλά η μια ψήφος μετρά για δέκα και βάλε,αναλόγως του πόσοι τρέφονται απο μισθό,σύνταξη ή επίδομα].Η φιλοξενία είναι προσωρινή,περνάς,σε καθίζουμε,σε τρατάρουμε κάτι,στο φινάλε μπορεί να κοιμηθείς και στο σπίτι μας μια,δυο,δέκα μέρες.Ποτέ μόνιμα.
    Με την ίδια λογική αποδεχόμαστε και τους πρόσφυγες και παραδίνουμε μαθήματα ανθρωπιάς έναντι της ''ντροπής της ανθρωπότητας'' που γινόμενο της είναι οι πρόσφυγες.Εχουν το ελεύθερο να περάσουν απο τα εδάφη μας μόνο για να πάνε αλλού,όχι για να μας κατσικωθούν μόνιμα.Και για να γίνει γρηγορότερα η διέλευση[αλλά και για να διαψεύσουμε όσους μας κατηγορούν για ράθυμο γραφειοκρατικό μηχανισμό]αφήνουμε να περάσουν και οικονομικοί μετανάστες[αυτοί είναι ντροπιασμένοι για τον καπιταλισμό που δεν έχουν στις χώρες τους-εμείς ντροπιασμένοι για το ότι ο καπιταλισμός δεν έχει ακόμη εξαφανιστεί αλλαχού επί γης].
    Ούτως ή άλλως δεν θέλουν να μείνουν στη χώρα μας-αλλά και δεν θέλουν να μείνουν σε άλλες χώρες της Ευρώπης εκτός Σουηδίας και Γερμανίας.
    Και να θέλαμε ρε παιδί μου,αυτοί δεν θα θελούσαν.Γιατί κατηγορούνται οι έλληνες για απόσειση ευθυνών,ποτέ δεν το κατάλαβα
  • ''Στην δική ΜΟΥ επιχείρηση,έναν υπάλληλο που δεν απέδιδε δεν θα τον απέλυα ποτέ.Θα τον μετεκπαίδευα,θα του άλλαζα πόστο εφόσον ήθελε άλλο πόστο[αλλιώς θα τον κράταγα σε αυτό που δεν αποδίδει],θα του έδινα αύξηση,θα του έδινα ίσως και μερίδιο μετοχών[εφόσον η επιχείρηση ήταν στο χρηματιστήριο],αναρρωτικές άδειες,θα τον πήγαινα σε ψυχολόγο,θα έψαχνα να τον παντρέψω[εαν ήταν άγαμος]ή να τον ζευγαρώσω[εφόσον ήταν μπακούρης],ή να τον χωρίσω[εφόσον ήταν παντρεμένος]''.Τάδε έφη βερναρδάκης στη βουλή για το νέο νομοσχέδιο της...δημόσιας διοίκησης.
    Δεν είναι το κράτος επιχείρηση του εκάστοτε κυβερνώντος κόμματος;Ποιά εξίσωση προς τα κάτω βλέπουν οι αντιφρονούντες την ''πρώτη φορά'' αριστερά;Προς τα άνω,καλέ,η μονιμότητα μπορεί ν'αποδώσει καλύτερα εαν δεν είναι υφιστάμενη-τέτοιος επιχειρηματίας δεν θα μονιμοποιηθεί ποτέ.
  • Αχ αυτή η δύναμη που έχει μέσα του ο κάθε άνθρωπος στην ελλάδα,φτάνει να καταλάβει τη δύναμη του με αφορμή πάντα την αντιμετώπιση-διαχείριση ενός άλλου άνθρωπου που ''χτυπήθηκε απο τη μοίρα'' και τυχαίνει να ζει στο άμεσο του περιβάλλον..Βέβαια,ως επί το πλείστον,αυτή η δύναμη έχει τη λόξα να εμφανίζεται μόνο ενώπιον του αναπόφευκτου,απέναντι στ'οποίο και να ήθελες δεν μπορείς να κάνεις,ούτε και ν'αλλάξεις κάτι.Πως ν'αλλάξεις το τετελεσμένο;Πας παρακάτω και φοράς μπρατσάκια ή δένεις μια πέτρα και βουτάς στο Φάληρο.Το να συνεχίζεις να σηκώνεις το βάρος του παρακάτω,ειδικά σε ότι αφορά ένα ''χτύπημα της μοίρας'' σε δικό σου πρόσωπο ή μια κατάσταση που σε αφορά άμεσα,δεν σε κάνει δυνατότερο,σε κάνει καταναγκαστικά ανεκτικότερο.
  • Στην μαζική αμεσοδημοκρατία των μέσων μαλακτικής εξημέρευσης,ένα ζωντανό κοινό,είτε διά της φυσικής του παρουσίας[απαραίτητη προϋπόθεση να έχει κάνει τα πρώτα του βήματα χωρίς τη βοήθεια της στράτας-στρατούλας κι εκτός απο το ''μαμ'' να έχεις αρχίσει να ξεστομίζεις και το ''πάμε άτα''],είτε δια τηλεφωνικής παρέμβασης,έχει πάντα δικαίωμα στην άποψη[όχι για να γίνουν όσοι τον ακούν σοφότεροι,αλλά για να επιβεβαιώσει ο ίδιος εν τοις πράγμασι στο πεδίο του λόγου,τη δική του].Στον τόπο που γέννησε τη δημοκρατία[κι άρα εξ'ορισμού και το εξελικτικό της στάδιο,τον λαϊκισμό],δεν χρειάζεται ούτε καν θάρρος για ν'ασκείς αυτό το δικαίωμα:Δεν είναι επίκτητο,είναι συναρμοσμένο στα γονίδια μας.
    Σε ζωντανή εκπομπή με ζωντανό κοινό[και στις μαγνητοσκοπημένες,βέβαια,πάλι ζωντανό είναι υποθετικά το κοινό τη στιγμή της μαγνητοσκόπησης]παίζει το βίντεο μιας ''κοινωνικής διαμαρτυρίας'' αριστερού κοινού μιας ''επιτροπής αγώνα'' που δαμάζοντας τα κύματα της οργής του,αποδοκιμάζει σε μια αίθουσα έναν ομιλητή υπουργό της κυβέρνησης.Οι φάτσες των αγανακτισμένων φόρα παρτίδα στο βίντεο:Κλασική αριστεροπρέπεια με μούσια,κοτσίδες,ρυθμικά-βρυχηθμικά σταλινικά συνθήματα σε άπταιστα ελληνικά.
    Μετά το βίντεο ζητείται απο την παρουσιάστρια στο στούντιο να παρέμβει όποιος θέλει απο το κοινό[όχι για να χωρίσει τους διαπληκτισμένους στο βίντεο-το ρεπορτάζ είναι μαγνητοσκοπημένο]για να σχολιάσει.Ο παρεμβολέας,δεν...πιστεύει τα μάτια του,αλλά το τι ηχούν στ'αυτιά του απο φωνές άλλων:Ο καθένας έχει δικαίωμα στην ενστέρνιση της άποψης των άλλων,άρα και στο δικαίωμα να μην έχει δική του άποψη.
    ''Εγώ πιστεύω[απο πότε η πίστη έγινε άποψη;]ότι όλα αυτά τα επεισόδια προέρχονται απο εξωτερικούς παράγοντες'',αποφάνθηκε ο παρεμβολέας,εννοώντας πράκτορες του εχθρού κι άλλα συναφή.Δεν φταίνε για όλα οι άλλοι στην ελλάδα,φταίνε όσοι είναι στην απ'έξω
  • Ο Λένιν τώρα δικαιώνεται,σύντροφοι:Μετά την απομύζηση που κάναμε στο κεφάλαιο διαμέσου των ιδιωτικών αγορών,με τα μνημόνια πλέον απομυζούμε χώρες-κράτη,ώστε να συνεχίσουμε να προικοδοτούμε την εργατική αριστοκρατία του δημόσιου τομέα και των συνταξιούχων των ''πληρωμένων εισφορών'' σε πληθωριστικές δραχμές που εξοφλούνται σε σκληρό ευρώ.Εκμεταλλευόμαστε το συσσωρευμένο κεφάλαιο[που πάντα κερδίζει σε μια επένδυση,ποτέ δεν χάνει]χωρίς να είμαστε μάνατζερς και διευθυντικά στελέχη των ''μονοπωλίων'',χωρίς να υφιστάμεθα ''εκμετάλλευση'' απο ζώντα άνθρωπο σε άλλον ζώντα άνθρωπο:Απλώς εκμεταλλευόμαστε τον μέλλοντα που δεν έχει γεννηθεί ακόμα και θα κληθεί να πληρώσει τα συσσωρευμένα χρέη
  • Και ξαφνικά μέσα στον αναβρασμό του τρίτου μνημονίου,αρχίζουμε να ψάχνουμε την''χρυσή τομή'',ή όπως θα το έλεγε ο καραμανλής της ραφήνας,τον ''μεσαίο χώρο'':Θέλουμε να έρθουμε στη θέση του άλλου,να τον καταλάβουμε,να νιώσουμε το δίκιο του,αφού είναι αδύνατον κάποιος να είναι τόσο κολλημένος και τόσο λάθος που να έχει μόνο άδικο.Για τον ουδέτερο,λοιπόν,κι όχι μόνο για τα καπιταλιστικά αφεντικά,οι πελάτες έχουν πάντα δίκιο,ότι κι αν επιλέγουν.Με την οπισθοβουλία να τα έχουμε καλά με όλους,αλλά και για να συνεχίσουν οι όλοι,στη χώρα που γέννησε και την δημαγωγία,να έχουν δικαίωμα στην άποψη ''τους'',για να συνεχίσουν να έχουν όλοι μια απασχόληση,πρέπει να γίνει καταμερισμός του δίκιου:Ολοι δικαιούνται μόνιμη και σταθερή δουλειά,άλλωστε.
    Και φυσικά για να μην έρθουμε στη δύσκολη θέση να πάρουμε θέση:αυτό προϋποθέτει πάντα μια ενάντια θέση.Τι περίεργο μόνο οι ''ουδέτεροι''σε αυτήν την χώρα να έρχονται στη θέση του άλλου,αλλά ποτέ οι άμεσα ενδιαφερόμενοι που είναι οι μόνοι που μπορούν να εισέλθουν στη θέση του άλλου,διά της δικής τους που γεννά[όταν πράγματι είναι δική τους]την αντίδραση
  • Το σοσιαλιστικό μοντέλο που προπαγάνδιζε επί χρόνια η πλειοψηφία της ελληνικής δημοσιογραφίας καταρρέει,και μαζί του σηκώνει βουνά απο τύψεις σε όλους τους εν ελλάδι συμπράττοντες ανάδοχους του.Αλλά προς θεού,με τη ρέγουλα η απαλλαγή απ'τις συσσωρευμένες αξιακές σκωρίες.Ο άλλος κόσμος δεν είναι εφικτός σε καμιά παραλλαγή του,ούτε φυσικά και στη Βενεζουέλα[απ'την άλλη,η Ελλάδα υποτίθεται ότι μπορεί να γίνει,βάσει κοιτασμάτων,η Σαουδική Αραβία της μεσογείου,οπότε φρόνιμο είναι το κράτημα πισινής για τους σοσιαλίζοντες κι αντιδυτικούς-λαϊκιστές δημοσιογράφους]:
    Μας μεταφέρει την είδηση ένα δελτίο ειδήσεων περί της απαγόρευσης-σύστασης του προέδρου μαδούρο προς τις βενεζουελάνες,σχετικά με τη συχνότητα χρήσης του στεγνώματος μαλλιών με πιστολάκι,λόγω του προβλήματος σε ενεργειακή αυτάρκεια της σοσιαλίζουσας χώρας.Ακολουθεί το αυτονόητο σχόλιο του παρουσιαστή:''Το μοντελάκι αυτό βαίνει πάντα εις βάρος των λαών που το υφίστανται''.Στο καπάκι,το δελτίο επανέρχεται στην ελληνική επικαιρότητα για να παρουσιάσει τις εξελίξεις στη διαπραγμάτευση με τη τρόικα για το ελληνικό ασφαλιστικό σύστημα[το σύστημα αναδιανομής-πρόνοιας,μη ανταποδοτικότητας κ.λ.π. σοσιαλιστικά].Τίτλος που συνοδεύει το ρεπορτάζ;Το ΔΝΤ ζητάει αίμα απο τους συνταξιούχους[δράστης η δρακουλέσκου-θύματα πάλι οι αιώνια αδικημένοι έλληνες]

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου