ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΚΑΙ ΠΕΛΑΤΟΚΡΑΤΙΑ ΚΙ ΑΚΣΙΟΚΡΑΤΙΑ

Ο Σωκράτης στο πρώτο βιβλίο της πλατωνικής πολιτείας δεν ικανοποιείται με την καταληκτική απόφανση του γεροΚέφαλου σχετικά με την ευσέβεια και την δικαιοσύνη-εκεί παρεμβαίνει διά διασήμου ποιητή ο Πολέμαρχος:

ΣΩΚΡΑΤΗΣ:Δεν είναι λοιπόν αυτός ο ορισμός της δικαιοσύνης δηλαδή να λέει κανείς την αλήθεια και να δίνει πίσω χρωστούμενες θυσίες σε θεούς ή χρήματα σε άνθρωπο.

ΠΟΛΕΜΑΡΧΟΣ:Είναι και παρά είναι Σωκράτη,αν τουλάχιστον πρέπει να πιστεύσωμε τον Σιμωνίδη.Λέγει πως είναι δίκαιο ν'αποδίδουμε στον καθένα εκείνο που του χρωστούμε.

ΣΩΚΡΑΤΗΣ:Στους εχθρούς του όμως οφείλει κανείς ν'αποδίδει ότι τυγχάνει να τους χρωστά?

ΠΟΛΕΜΑΡΧΟΣ:Δίχως άλλο.Οφείλεται στον εχθρό εκ μέρους του εχθρού εκείνο ακριβώς που του ταιριάζει,δηλαδή κακό. 

ΣΩΚΡΑΤΗΣ:Το να ευεργετεί λοιπόν κανείς τους φίλους του και να βλάπτει τους εχθρούς του,αυτό ονομάζει δικαιοσύνη ο Σιμωνίδης?

...ΣΩΚ:Αραγε εκείνος που στη πυγμαχία είναι πιο επιτήδειος να κατεβάζει χτυπήματα,δεν είναι επίσης κι ο πιο επιτήδειος να προφυλαχτεί απ'τα χτυπήματα του αντιπάλου του?

Ετσι λοιπόν δεν πρέπει να παραδεχτούμε πως εκείνος είναι ο πιο κατάλληλος να φυλάξει ένα στρατόπεδο,που μπορεί να προβλέψει και να κλέψει τα σχέδια και τις άλλες ενέργειες των εχθρών?

Επομένως,ο ίδιος άνθρωπος που είναι ο πιο κατάλληλος να φυλάξει ένα πράγμα,είναι συνάμα κι ο πιο επιτήδειος να το κλέψει...

Συμβαίνει...μερικές φορές η άμυνα να χρειάζεται και κατασκοπεία του εχθρού...