Πειρασμός

 

''Ο πειρασμός αγγίζει βαθιά τα όρια του πάθους,της εμμονής και της αναζήτησης της λύτρωσης.Η ταινία επικεντρώνεται στο νεαρό ποιητή Πωλ,έναν αλκοολικό σε αποτοξίνωση στο πρόγραμμα των ΑΑ,στον δισεκατομμυριούχο επιχειρηματία Βίκτορ που είναι φίλος κι εργοδότης του και στη νεαρή γυναίκα του Βίκτορ την Ελσα που προσπαθεί να ξεπεράσει τα δικά της προβλήματα με τον εθισμό ακολουθώντας έναν εναλλακτικό προσωπικό δρόμο.Η ιστορία περιπλέκεται κατά τη διάρκεια ενός καλοκαιριού,καθως ο Βίκτορ προσφέρει στον Πωλ μια σειρά από πειρασμούς που αλλάζουν την ροή της θεραπείας του κι ο Πωλ με την Ελσα ξεκινούν μια ερωτική περιπέτεια που φέρνει στο φως τους προσωπικούς τους δαίμονες και θέτει σε αμφισβήτηση τα πιστεύω τους''.

Στο μυαλό του Βίκτορ ο αλκοολικός εφόσον δεν μπορεί να πιει ένα ποτό κοινωνικά με παρέα σημαίνει  ότι δεν έχει θεραπευτεί.Στο μυαλό του Πωλ ο εθισμός τον εγκαλεί σε μια ''ισορροπία'' μεταξύ άκρων:ποτό ίσον μεθύσι μέχρι βλακείας και τίποτε άλλο,οπότε κι ένα δυο ποτά περιστασιακά και κοινωνικά απαγορεύονται υπό τον κίνδυνο της υποτροπής απ'τον στόχο του να πέσει νηφάλιος άλλη μα νύχτα στο κρεβάτι του.

Στο μυαλό του Βίκτορ οι ανώνυμοι αλκοολικοί λειτουργούν σαν μια αίρεση που δεν κατασιγάζει το αίσθημα αναξιότητας του εθισμένου αλλά,ίσα ίσα,του το υπερτονίζουν κάνοντας τον να ξεγυμνώνει την ψυχή του διά της εξομολόγησης/εξιστόρησης των παθημάτων του απ'τον αλκοολισμό-ακριβώς όπως κάθε εμμονική αίρεση που έχει ανάγκη από ''υποταγμένα'' σ'εναν ιερό σκοπό μέλη που έχουν ανάγκη την αποκαθαρτική εξομολόγηση ''αμαρτιών'' με σκοπό να τις καταστείλουν πλήρως.

Οι εμμονές έχουν αντικαταστήσει στο μυαλό του εθισμένου Πωλ τις πεποιθήσεις του που καταλογίζουν στο ποτό ακόμη και το ότι η πρώην κοπέλα του τον απάτησε με...δώδεκα άντρες,αντί να αποδεχτεί απλά χωρίς μονομερείς υπεκφυγές περί του αλκοόλ το άστατο του χαρακτήρα του έτερον του ήμισυ,όπως του επισημαίνει η ''εναλλακτικά θεραπευμένη'' Ελσα.

Μεταξύ του ούτε μια γουλιά ποτό και το κατέβασμα ενός ολόκληρου μπουκαλιού ο Πωλ στο τέλος ξανακυλά στον εθισμό,γιατί η απαλλαγή απ'την επιθυμία που καθίσταται αναγκαία είναι κάτι που φυσιολογικά δεν επιδιώκει κανείς από μόνος του χωρίς τα κοινωνικά πρέπει -''αινιγματικά'' είμαστε όλοι εθισμένοι σε κάτι απ'την στιγμή που η ίδια η ζωή είναι ταγμένη στο να μας καλλιεργεί ''εθιστικές επιθυμίες και πεποιθήσεις'' για τις οποίες δεν έχουμε ίσως επίγνωση της εξάρτησης που ασυναίσθητα μας φυτεύουν λόγω της ''νομιμότητας'' τους και του κοινωνικά αποδεκτού χαρακτήρα τους.

Σχέδιο πτήσης

 Αγωνία,τρόμος και παράνοια.Εχοντας χάσει το σύζυγο της σε ατυχημα,η αεροναυπηγός Κάιλ Πρατ αναλαμβάνει τη μεταφορά της σορού του στην πατρίδα του,παρέα με την ανήλικη κόρη της.Πετώντας στα 30.000 πόδια,η Κάιλ βρίσκεται αντιμέτωπη με το χειρότερο εφιάλτη:η κόρη της εξαφανίζεται και κανείς δεν θυμάται να την είδε.Πεπεισμένη ότι κάποιος της παίζει ένα πολύ άσχημο παιχνίδι,η Κάιλ αποφασίζει να κάνει τα αδύνατα δυνατά για να την βρει.

Το επαγγελματικό προφίλ του συζύγου της Κάιλ,δεν αναφέρεται καθόλου στην ταινία-ω ναι,μπορεί να συμβεί στον καθένα ανεξαρτητως ίσως του πόσο ''σημαντικός είναι για την κοινωνία''.Η εξουσία,διά του αστυνομικού πτήσης που αρπάζει το κοριτσάκι της Κάιλ για να την βγάλει μετέπειτα τρελή αλλά και να κουράσει αφόρητα τους συνεπιβάτες της και το προσωπικό στρέφοντας τους εναντίον της[καθότι αεροναυπηγός,το σχέδιο υπολόγιζε σωστά ότι θα κάνει άνω κάτω όλο το αεροπλάνο λόγω των σχετικών γνώσεων της και θα ζητήσει ακόμη και το ψάξιμο ακόμη και στο δεύτερο μισό του αεροσκάφους την αποθήκη βαλιτσών και μεταφοράς εμπορευμάτων],την έχει βάλει στο μάτι οικογενειακώς και θέλει να την εξαφανίσει.

''Εγώ είμαι η εξουσία,ότι τους πω θα το πιστέψουν'',ομολογεί κυνικά το εντεταλμένο όργανο ο αστυνομικός πτήσης όταν η ήδη υποψιασμένη Κάιλ τον παίρνει χαμπάρι-τελικά η Κάιλ λοιπόν στο τέλος βρίσκει την άκρη και το κοριτσάκι της με τη λύσσα του μητρικού της ενστίκτου.Μόνο με τέτοιου είδους λύσσα που αψηφά την περιφρόνηση των συνεπιβατών και τα σχέδια πτήσης την βγάζεις καθαρή αν η εξουσία κι ότι αυτή περικλείει σε βάλει στο μάτι και περάσει από την παρακολούθηση στην εκκαθάριση κι από εκεί για το ψυχιατρείο

Ο δικηγόρος του διαβόλου

 

Ο Κέβιν Λόμαξ ανερχόμενος δικηγόρος,δεν έχει χασει μεχρι σήμερα υπόθεση.Αυτό το ρεκόρ του 64-0 τον κάνει να δεχτεί μια δελεαστική πρόταση από ενα απο τα πιο διάσημα και ιστορικά γραφεία της Νεας Υόρκης.Η δουλειά όμως που δέχεται,δεν είναι αυτή[είμαι το χέρι κάτω απ'τη φούστα της Μόνα Λίζα] που ακριβώς δέχεται...

Σε αυτο το μοντέρνο γοτθικό θρίλερ,Ο Κιανου Ριβς ενσαρκώνει τον αχόρταγο Λομαξ[ματαιοδοξία,η αγαπημένη μου αμαρτία],ενώ ο Αλ Πατσίνο είναι ο ιδρυτής του γνωστού δικηγορικού γραφείου που γνωρίζει πως υπάρχουν υποθέσεις για να κερδηθούν αλλά και ψυχές για να...πουληθούν!Τώρα η ζωή του Λόμαξ κι η γυναίκα του Σαρλίζ Θερόν κι η ψυχή του είναι σε κίνδυνο.Βρέθηκε σε μια δουλειά που θύμιζε τον επίγειο παράδεισο,όμως η δουλειά αυτή οδηγεί κατευθείαν στη κόλαση,γιατί σε αυτήν την υπόθεση ο Διάβολος θα πει την τελευταία λέξη[ματαιοδοξία,η αγαπημένη μου αμαρτία].

63η υπόθεση για τον Λόμαξ που υπερασπίζεται έναν καθηγητή κατηγορούμενο για ασέλγεια σε ανήλικη μαθήτρια του.Την ώρα που η μαθήτρια καταθέτει πως ακριβώς έγινε η επαίσχυντη πράξη,ο Λόμαξ παρατηρεί τον πελάτη του να...αυνανίζεται κάτω απ'την έδρα του κατηγορούμενου!

Ζητά διακοπή και πηγαίνει στη τουαλέτα να ρίξει λίγο νερό να συνέλθεί απ'τις τύψεις συνειδήσεως.Εκεί βρίσκει ''μεταμφιεσμένο'' τον Πατσίνο σε ρόλο δημοσιογράφου να τον πικάρει για το αήττητο ρεκόρ που ήρθε η ώρα να σπάσει-ο Λόμαξ γυρίζει φουρκισμένος κι αγορεύει,παρουσιάζοντας στοιχεία για την αντιπάθεια που έτρεφε το θύμα για τον καθηγητή του,λόγω των χαμηλών επιδόσεων της στο μάθημα του καθηγητή.Ο καθηγητής αθωώνεται κα τα υπόλοιπα είναι μια ονειρική/φαντασιακή μελλοντική ιστορία.

Οταν ο Λόμαξ ξυπνά απ'τον φαντασιακό του λήθαργο πάνω απ'τον νιπτήρα της τουαλέτας,ξέρει πλέον τι πρέπει να κάνει-να παραιτηθεί απ'την υπεράσπιση του πελάτη του εν μέσω δίκης.Δεν παραιτείται όμως ο Πατσίνο που σε μορφή δημοσιογράφου ξανά,ζητά και κλείνει μια συνέντευξη με τον ανερχόμενο δικηγόρο που έχασε την πρώτη του υπόθεση λόγω ηθικών τύψεων συνειδήσεως ώστε να μην αμαυρωθεί το προφίλ του αήττητου αλλά αντίθετα να ενισχυθεί,με σκοπό η δελεαστική πρόταση του γραφείου της Νέας Υόρκης να ξαναγίνει.

Σε ποιόν όμως?Στον ίδιο τον Λόμαξ ή στη γυναίκα του Σαρλίζ Θερόν που ίσως δελεαστεί και δεχτεί την πρόταση που δεν θα δεχόταν πλέον ο Λομαξ?Και πως θα γίνει πιστευτός ο Λόμαξ στην απόρριψη της πρότασης που γνωρίζει που θα καταλήξει,χωρίς η γυναίκα του να τον περάσει για αφιλόδοξο τρελό...?

https://www.youtube.com/watch?v=40hHA9n4C2o

Η πολυάριθμη μεσαία τάξη ως σταθεροποιητικός παράγων μεσότητας μεταξύ πολύ πλουσίων και πολύ φτωχών

 

Το ''κύριον'' της πόλεως

Αν οι φτωχοί,επειδή είναι οι περισσότεροι αριθμητικά,μοιράζονται τις περιουσίες των πλουσίων,αυτό δεν είναι άδικο? ''Καθόλου μα τον Δία'' ,θ'απαντούσε κάποιος,αν αυτό είναι απόφαση του σώματος που έχει την κυρίαρχη εξουσία.Αφού δημευθούν όλα κι οι περισσότεροι μοιραστούν τα πλούτη των λιγότερων,είναι φανερό ότι καταστρέφουν την πόλη.

...Η άποψη ότι το πλήθος πρέπει να έχει την κυρίαρχη εξουσία παρά οι άριστοι κι οι λίγοι,θα φαινόταν αποδεκτή με αρκετή δόση αλήθειας ίσως αλλά με κάποιες ενστάσεις.Γιατί οι πολλοί,αν και ξεχωριστά  καθένας τους δεν είναι σπουδαίος άντρας,ενδέχεται όταν συγκεντρωθούν,να είναι καλύτεροι απ'τον άριστο,όχι βέβαια ο καθενας χωριστά αλλά ως σύνολο,όπως ακριβώς συμβαίνει να είναι ανώτερα τα δείπνα που γίνονται με την συνεισφορά όλων όσοι συμμετέχουν,από εκείνα που γίνονται με τη συνεισφορά ενός μόνο ανθρωπου.

Καθώς είναι πολλοί,ο καθένας διαθέτει κάποια λίγη αρετή και φρόνηση,κι έτσι ενωμένοι οι πολλοί παρουσιάζονται σαν ένας άνθρωπος με πολλά πόδια και χέρια και με πολλές αισθησεις κι επομένως με ανάλογο ήθος και διάνοια.Γι'αυτό συνάγουν ασφαλέστερα συμπεράσματα οι πολλοί για τα μουσικά και τα ποιητικά έργα.Γιατί οι άνθρωποι  στη διαφορετικότητα τους κρίνουν διαφορετικό μέρος του έργου,στο σύνολο τους όμως κρίνουν το σύνολο του έργου.

...Οι πολλοί ως σύνολο στις συνελεύσεις αντιλαμβάνονται ικανοποιητικά τα πράγματα κι έχοντας επαφή με τους καλύτερους ωφελούν τις πόλεις τους.

...Ακόμη όμως κι όταν ορισμένα άτομα έχουν κάποια γνώση για μερικά έργα και τέχνες,η γνώση τους υπολείπεται εκείνη των ειδικών.Επομένως,σύμφωνα με το επιχείρημα αυτό,δεν θα ήταν σωστό το πλήθος να έχει κυριαρχικά δικαιώματα ούτε στις αρχαιρεσίες ούτε και στον έλεγχο των πολιτικών.

Ομως για ορισμένα πράγματα ή πράξεις δεν είναι ο κατασκευαστής ο μοναδικός και καλύτερος κριτής,αλλά μπορούν να κρίνουν τα έργα του και μη ειδικοί στη τέχνη του.Για παράδειγμα ένα σπίτι δεν το κρίνει μόνο ο κατασκευαστής αλλά καλύτερα το κρίνει ο χρήστης του και το χρησιμοποιεί ο οικονόμος.Επίσης το πηδάλιο του πλοίου το κρίνει καλύτερα ο πλοίαρχος απ'τον κατασκευαστή του και τα φαγητά του συμποσίου ο συνδαιτυμόνας κι όχι ο μάγειρας.

Αριστοτέλης για άμεση και αντιπροσωπευτική δημοκρατία

 

Στο τρίτο βιβλίο των Πολιτικών το βασικό ζητούμενο είναι να οριστεί το πολίτευμα ως προς τη φύση και τις μορφές του.Για ν'απαντηθεί όμως,λέει ο Αριστοτέλης,χρειάζεται ν'απαντηθούν προηγουμένως τα ερωτήματα τι είναι πολίτης και τι είναι πόλη.Ετσι,το ερώτημα για τον πολίτη εγκιβωτίζει τα δυο άλλα ερωτήματα για την πόλη και το πολίτευμα.Το πολίτευμα είναι σε θέση να το ορίσει επαρκώς ο Αριστοτέλης,αφού πρώτα ορίσει εκ νέου την πόλη,ο ορισμός της οποίας προϋποθέτει τον ορισμό του πολίτη/Πηνελόπη Τζιώκα- Ευαγγέλου

Επειδή η πόλη ανήκει στα σύνθετα πράγματα,οπως ακριβώς και κάθε άλλο πράγμα που είναι μια ολότητα αποτελούμενη από πολλά μερη,γίνεται φανερό ότι προηγείται η έρευνα για τον πολίτη,γιατί η πόλη αποτελείται από ένα πλήθος πολιτών.Συνεπώς,οφείλουμε να ερευνήσουμε ποιον πρέπει ν'αποκαλούμε πολίτη και ποιά είναι η φύση του πολίτη.

...Πολίτης με την ακριβέστερη σημασία της λέξης,ορίζεται κάποιος με βάση κυρίως το δικαίωμα του να μετέχει στη δικαστική και πολιτική εξουσία και με τίποτε άλλο.

...Με ποια κριτήρια υποχρεωνόμαστε να θεωρήσουμε την πόλη μια κι ενιαία?Οχι βέβαια με κριτήρια τα τείχη.

...Αν πάλι η πόλη είναι πράγματι κάποιο είδος κοινωνίας και υφίσταται ως κοινωνία πολιτών στη βάση μιας πολιτειακής οργάνωσης,τότε με λογικη αναγκαιότητα η πόλη δεν θα παρέμενε η ίδια,εφόσον μεταβάλλεται το πολίτευμα ως προς το είδος του και διαφοροποιείται.Κατ'αναλογία λέμε ότι ο χορός είναι διαφορετικός,πότε κωμικός και πότε τραγικός,αν κι οι άνθρωποι που τον αποτελούν είναι πολλές φορές οι ίδιοι.

Οι αρετές του πολίτη ως άρχοντα και ως αρχόμενου

Οπως ακριβώς ο ναυτικός αποτελεί μέλος του πληρώματος,το ίδιο ισχύει και για τον πολίτη.Αν και τα μέλη του πληρώματος δεν έχουν την ίδια αρμοδιότητα[ενας είναι κωπηλάτης,άλλος κυβερνητης,άλλος τιμονιέρης κ.λ.],γίνεται φανερό ότι ο ακριβής χαρακτηρισμός του καθενα συμπίπτει με την ειδικότητα του,όλοι όμως διέπονται το ίδιο από ένα κοινό γνώρισμα.Γιατί η ασφαλή ναυτιλία εξαρτάται απ'όλους αυτούς κι ο καθένας χωριστά αυτό επιθυμεί.

...Υπάρχουν περισσότερα είδη δούλων αφού κι οι εργασίες τους είναι περισσότερες.Ενα μέρος αυτών των έργασιών εκτελούν οι χειρώνακτες.Σε αυτούς συγκαταλέγεται και κάθε ανειδικευτος εργάτης.Γ'αυτόν τον λόγο σε μερικές πόλεις δεν είχαν δικαίωμα συμμετοχής στην εξουσία οι τεχνίτες παλιά,πριν εμφανιστεί το τελευταίο είδος δημοκρατίας.

...Δεν είναι δυνατόν να ασκεί κανείς σωστά την εξουσία,αν δεν την έχει υποστεί πρώτα.Ακριβώς αυτή είναι η αρετή του πολίτη,η γνωση δηλαδή και των δύο διαστάσεων της εξουσίας που αφορά ελεύθερους ανθρώπους.

...Ομως η άριστη πόλη δεν θα καταστήσει πολίτη τον εργάτη.Οσοι καταγίνονται με τέτοιες ασχολίες άμεσου βιοπορισμού,εργάζονται για χάρη ενός προσώπου κι είναι δούλοι.Εφόσον όμως παρέχουν στο σύνολο αυτού του είδους τις υπηρεσίες τους,είναι εργάτες και θήτες.

Κι αφού είναι τέτοιοι που είναι και δεν έχουν θεωρητικά τον ελεύθερο χρόνο να μορφωθούν και να νοιαστούν για κάτι άλλο πλην απο το μεροκάματο τους μεροδούλι μεροφάι,πως θα συμμετέχουν έχοντας το δικαίωμα να παρευρίσκονται στις εκκλησίες του δήμου?Οπως ακριβώς σε ένα καράβι όλοι δέχονται κι εκτελούν διαταγές με σκοπό την ασφαλή πλοήγηση τους απ'τον καπετάνιο μέχρι τον τελευταίο κωπηλάτη,γίνονται εν τοις πράγμασι άρχοντες και αρχόμενοι-χώρια που δεν χρειάζεται να βρίσκονται καθημερινώς στην εκκλησία του δήμου ή μπορούν να στέλνουν αντιπροσώπους των ειδικοτήτων τους.

Αντιθέτως θα μπορούσε κάποιος να ισχυριστεί ότι οι ''άεργοι'' αριστοκράτες δεν έχουν το απόλυτο δικαίωμα στο άρχειν με μόνο τους προνόμιο τον ελεύθερο τους χρόνο που δεν είναι απαραίτητο να τους ωθεί στη θεωρητική μόρφωση αλλά και στις ''ακολασίες'' του άλογου μέρους της ''ψυχής'',ούτε και να μην πέφτουν θύματα δημαγωγών που καταστρέφουν τις δημοκρατίες καταντώντας τες οχλοκρατικές.

Οπως και να'χει,απο εδώ έχουμε την εμφάνιση γονιμοποιών σπερμάτων της αντιπροσωπευτικής κοινοβουλευτικής δημοκρατίας αλλά και την αλλοτρίωση του εργάτη που χρησιμοποίησε ο Μαρξ.

Αισώπου μύθοι

 

-Τα αγαθά και τα κακά

Τα κακά έδιωξαν τα αγαθά απ'τη Γη,επειδή τάχα αυτά ήταν αδύναμα.Τα αγαθά έφτασαν τελικα στον ουρανό κοντά στον Δία,τον οποίο μάλιστα ρώτησαν πως είναι δυνατόν να μην είναι αυτά κοντά στους ανθρώπους.Ο Δίας τους απάντησε πως δεν μπορούν να είναι όλα μαζί συνεχώς με τους ανθρώπους,αλλά να κατεβαίνει το καθένα ξεχωριστά.Γι'αυτό τον λόγο τα κακά από τη μία,ταλαιπωρούν τους ανθρώπους διαρκώς αφού βρίσκονται πάντα κοντά τους,ενώ απ'την άλλη τα αγαθά επισκέπτονται τους ανθρώπους πιο αραιά,αφού κατεβαίνουν απ'τον ουρανό.

Απ'τον ουρανό κατεβαίνουν και δυνατοί κεραυνοί και μανιασμένες βροχές για να εμφανιστεί μετά το ουράνιο τόξο.

-Ο πωλητής αγαλμάτων

Κάποιος,αφού κατασκεύασε ένα ξόανο του Ερμή,το έφερε στην αγορά να το πουλήσει.Επειδή κανένας δεν ενδιαφερόταν να το αγοράσει και θέλοντας να προσελκύσει πελάτες,διαλαλούσε πως πουλάει θεό που ευεργετεί και χαρίζει κέρδη.Ενας απ'αυτόύς που βρίσκονταν εκεί κοντά είπε στον πωλητή:''Μα πως είναι δυνατόν να τον πουλάς,αφού έχει τέτοια προσόντα,ενώ θα μπορούσες εσύ ν'απολαύσεις τα καλά που προσφέρει?'' Αυτός τότε του αποκρίθηκε πως ο ίδιος επιθυμεί γρήγορα κέρδη,ενώ το ξόανο του θεού συνηθίζει να τα δίνει αργά.

Η μαλακία του πωλητή ήταν η τεμπελιά του-έπρεπε να έχει κατασκευάσει δύο τέτοια αγάλματα...

Αποφθέγματα Δαλαϊ Λαμα

 

-Η ευτυχία είναι κομμάτι της χαράς

-Είμαστε ευαίσθητα όντα κι εξαιτίας αυτής της αδυναμίας μας,αναζητούμε το νόημα της πραγματικής χαράς

-Το πείραγμα είναι σημάδι οικειότητας και φιλίας,οταν ξέρει κανείς ότι υπάρχει μια δεξαμενή τρυφερότητας απ'την οποία πίνουμε,σαν αστεία κι ατελή όντα που είμαστε

-Οταν κανείς επιδιώκει την ευτυχία,δεν πρόκειται να την βρει.Είναι άπιαστη.Δεν θα βρεις τίποτα αν αφήσεις στην άκρη τα πάντα για ν'αναζητήσεις την ευτυχία.

-Αν κανείς επιδοθεί στην αναζήτηση της ευτυχίας,το μόνο που θα καταφέρει είναι να στραφεί προς τον εαυτό του

-Οι μητέρες ξέρουν ότι θα πονέσουν στη γέννα,όμως δεν κάνουν πίσω.Ακόμα και μετά τον πιο επώδυνο τοκετό,η χαρά μιας μητέρας δεν περιγράφεται όταν δει το σπλάχνο της.Αυτό μας δείχνει ότι η χαρά μπορεί να διαδεχτεί την αφόρητη οδύνη

-Οταν κανείς ενδιαφέρεται και προσφέρει στους άλλους,αναπόφευκτα θα νιώσει χαρά.Αυτός είναι ο σώφρων εγωισμός

Αν κι ο βουδισμός ''προστάζει'' τον μηδενισμό του εγώ μας,ο Δαλάι είναι αρκετά έξυπνος να μιλήσει για εγωισμό σε βιβλίο που απευθύνεται σε ''δυτικούς''-και η κοινοτιστική χρηστοήθεια παραπέμπει άλλωστε στην βιώσιμη ικανοποίηση των αναγκών και των επιθυμιών των χρηστών της,αφήνοντας στον αέρα την ηχώ μιας ''ανατολίτικης'' φατριαστικής απήχησης:Ενα άτομο είναι άτομο μέσα από άλλα άτομα...

-Η καλλιέργεια της προσωπικής χαράς κι ευτυχίας,δεν ωφελεί μόνο το άτομο αλλά και το σύνολο

-Αν είναι να δημιουργήσω σχέσεις στη βάση της ετερότητας μου-ως Θιβετανός,βουδιστής κ.λπ.-τότε είναι σαν να υψώνω τείχη γύρω μου

-Η αναζήτηση της ευτυχίας μέσω των αισθήσεων,μοιάζει με το σβήσιμο της δίψας με αλατόνερο.Να μην τρώμε απο λαιμαργία.Να τρώμε όσο χρειάζεται για την επιβίωση.Η τροφή προς θρέψη του σώματος δεν χρειάζεται να στερεί την απόλαυση και την ικανοποίηση της αισθητηριακής εμπειρίας

Μην φρικάρετε:δεν θα συμβουλεύσει να κάνουμε σεξ μόνο για...τεκνοποίηση

-Χωρίς εμπιστοσύνη δεν υπάρχει φιλία,παρά μόνο εκμετάλλευση κι υστεροβουλία

-Φθονούμε τους ανωτέρους μας,ανταγωνιζόμαστε τους όμοιους μας και περιφρονούμε τους κατώτερους

Και μετά παριστάνουμε τα θύματα ψάχνοντας για γλυκερά άλλοθι

-Η ανάγκη μας να νιώσουμε πως είμαστε καλύτεροι απ'τους άλλους,προέρχεται απ'την επίμονη αίσθηση ότι μειονεκτούμε μπροστά τους

-Οταν ο πόνος δεν έχει νόημα ή σημασία,πληγωνόμαστε.Οταν βρούμε όμως έστω κι ένα ίχνος νοήματος ή εξιλέωσης,τότε ο πόνος μας ενδυναμώνει

-Η μεγαλοψυχία απαιτεί το δύσκολο έργο της απομάκρυνσης των εμποδίων με την υποχώρηση

-Οταν δίνουμε στους άλλους,κανονικά θα έπρεπε να αφαιρούμε από εμάς.Ομως δίνοντας,κάνουμε τελικά χώρο για να λάβουμε

-Το μυστικό της ελευθερίας μας μπορεί να κρύβεται στην επέκταση της χρονικής διάρκειας της παύσης που μεσολαβεί μεταξύ δράσης κι αντίδρασης ή κινήτρου και ανταπόκρισης.Ο διαλογισμός φαίνεται ότι αυξάνει το διάστημα προς όφελος μας και μας βοηθά ν'αποφασίσουμε τον τρόπο με τον οποίο θα ενεργήσουμε

Φαστ φουντ δυτικοί

-Με τον νου μας δημιουργούμε τον κόσμο μας/Βουδας

-Η αλαζονεία είναι ένα προϊόν σύγχυσης που εκδηλώνεται μεταξύ των προσωρινών ρόλων της προσωπικότητας και της θεμελιώδους ταυτότητας μας

-Η ελευθερία δεν κοστίζει όσο η καταδυνάστευση...

Σπαρτη και ολιγανθρωπία πολιτών

 

...Ουτε ένα πλήγμα δεν μπόρεσε να υπομείνει η Σπάρτη[Λεύκτρα/371 π.Χ.],καταστράφηκε όμως από ολιγανθρωπία.Στη διόρθωση της ανισότητας είναι κι ο νόμος σχετικά με την τεκνοποιία.Διότι ο νομοθέτης,επειδή θέλει να είναι όσο γίνεται πιο πολυάριθμοι οι Σπαρτιάτες,ενθαρρύνει τους πολίτες ν'αποκτήσουν όσο το δυνατόν περισσότερα παιδιά.Κι έχουν νόμο οι Σπαρτιάτες που απαλλάσσει απ'την στρατιωτική θητεία αυτόν που έχει τρεις γιους,ενώ αυτόν που έχει τέσσερις τον απαλλάσσει απ'τους φόρους.Είναι βεβαιως φανερό ότι όσο αυξάνεται ο πληθυσμός κι η γη είναι χωρισμένη κατ'αυτόν τον τρόπο[η γη στα χερια λίγων ανθρώπων με τα δύο πέμπτα να είναι σε γυναίκες λόγω προίκας που φυσιολογικά μεταβιβαζόταν στους απογόνους-μαλθουσιανός με αιτία εδώ ο Αριστοτέλης],αναγκαστικά οι φτωχοί θα πληθύνουν.

Πάσχουν όμως και οι σχετικές ,με τον θεσμό των εφόρων ρυθμίσεις.Διότι αυτός ο φορέας εξουσίας αποφασίζει για σημαντικές υποθέσεις,όμως μέλος του μπορεί να γίνει ο οιοσδήποτε άνθρωπος του λαού,ωστε πολλές φορές γίνονται μέλη αυτού του θεσμικού οργάνου πολύ φτωχοί άνθρωποι που λόγω της φτώχειας τους συνέβαινε να εξαγοράζονται.Γι'αυτό είναι καλύτερα άνθρωποι τυχαίοι να μην παίρνουν αποφάσεις με δική τους γνώμη αλλά με βάση γραπτούς κανόνες και νόμους.

Αυτός ο θεσμός εξουσίας βέβαια εξασφαλίζει την συνοχή του πολιτεύματος του ολιγαρχικού της Σπάρτης,διότι το πολίτευμα που πρόκειται να διατηρηθεί αλώβητο,πρέπει να θέλει τη συνέχεια της ύπαρξης και τη διατήρηση της ταυτότητας όλων των μερών της πολιτείας.

Προβλήματα παρουσιάζει όμως κι ο θεσμός της Γερουσίας.Ειναι αμφισβητήσιμο κατά πόσο είναι σωστό να έχουν οι άνθρωποι διά βίου την εξουσία ν'αποφασίζουν για μεγάλα ζητήματα,διότι όπως ακριβώς γερνάει το σώμα,γερνάει και το πνεύμα.Ακόμη φαίνεται ότι οι φορείς αυτού του θεσμού εξουσίας είναι πολύ επιρρεπείς στη δωροδοκία και πολλές δημόσιες υποθέσεις τις χειρίζονται ευνοιοκρατικά.Γι'αυτό θα ήταν καλύτερο να λογοδοτούν για τις πράξεις τους-πράγμα που όμως τώρα δεν συμβαίνει.

Αλλά κι η διαδικασία της κρίσης που ακολουθείται κατά την εκλογή των γερόντων είναι παιδαριώδης.Δεν είναι επίσης σωστό εκείνος που θα θεωρηθεί άξιος να καταλάβει το αξίωμα να προτείνει ο ίδιος τον εαυτό του ως υποψήφιο.Διότι εκείνος που είναι άξιος για το αξίωμα,είτε το θελει είτε δεν το θέλει,πρέπει να κυβερνάει.Αλλά τώρα ο νομοθέτης κάνοντας τους πολίτες φιλόδοξους,χρησιμοποιεί  το στοιχείο αυτό ως βάση για την εκλογή των γερουσιαστών.Διότι κανένας δεν θα διεκδικούσε ένα αξίωμα,αν δεν είχε τη σχετική φιλοδοξία.Και βεβαίως τα περισσότερα εκούσια εγκλήματα συμβαίνουν στους ανθρώπους από φιλοδοξία ή φιλαργυρία.

Κακή όμως είναι κι η νομοθετική κατασταση των Σπαρτιατών και σχετικά με τα δημόσια χρήματα.Διότι το δημόσιο ταμείο είναι άδειο,αφού είναι αναγκασμένοι να διεξάγουν μεγάλους πολέμους και δεν πληρώνουν τους φόρους,επειδή το μεγαλύτερο μέρος της γης ανήκει στους Σπαρτιάτες

Αποφθέγματα και αντιγνωμίες-6

 Ο μιμητισμός είναι απ'τις μεγαλύτερες ικανότητες του ανθρώπου:Ξεκινας από το σχήμα και μπορεί να καταλήξεις στο κουκούτσι/Φαληρευς

1.Ξεκινάς απ'την φλούδα που επικαλύπτει το σχήμα:είτε την τρως μαζί με το κουκούτσι είτε την αφαιρείς με μαχαίρι

Η Φιόνα έχει την παγερή ομορφιά ενός παγόβουνου,αλλά αντίθετα με το παγόβουνο,δεν έχει απολύτως τίποτα κάτω απ'την επιφάνεια/Zig Ziglar

Να γεύεσαι τα πάντα και θα διαπιστώσεις ότι η ζωή έχει ωραία σχέση

2.Που σκεπάζει τα πικρά και τα ξινά κ.λπ.

Η ευτυχία μας αποζημιώνει σε ύψος για ότι δεν δίνει σε μάκρος/R.Frost

3.Στιγμές,στιγμές,στιγμές-ν'αποθηκεύονται στον σκληρό δίσκο του εγκεφάλου  για ν'αποκτήσουν και βάθος

Είναι το ίδιο ν'αναθέσει κανείς ένα φορτίο σ'έναν ασθενή και την ευτυχία σε ακαλλιέργητο άνθρωπο/Σωκράτης

Αυτό που σε καταθλίβει δεν είναι η κατάσταση,αλλά η σημασία που δίνεις σ'αυτήν/Sam Pavlina

Oσο λιγότερα πράγματα έχει να κάνει κανείς,τόσο λιγότερο χρόνο μπορεί να βρει για να τα κάνει/Λόρδος Τσεστερφιλντ

[και]Την ευτυχία μόνο στη δυστυχία μπορούμε να την εκτιμησουμε/Λάτιμερ

Η ευτυχία είναι σαν την πεταλούδα:Οταν την κυνηγάς απομακρύνεται,ενώ όταν δεν κάνεις τίποτε για να την πιάσεις,μπορεί να καθίσει στον ώμο σου/Λατιμερ

4.Και την πεταλούδα μόνο στο πλήθος των χρωμάτων της μπορούμε να την απολαύσουμε-εάν έχουμε μαζί μας μια απόχη

Πολύ συχνά γυρεύει κανείς την ευτυχία του,όπως γυρεύει τα γυαλιά του που τα έχει στη μύτη του/Γκ.Ντροζ

Πλάτωνα εσύ ουτοπιστή

 

Να σκεφθούμε για την περιουσία και με ποιο τρόπο πρέπει να διευθετηθεί το θέμα για τους μελλοντικούς πολίτες της άριστης πολιτείας: να υπάρχει κοινοκτημοσύνη ή ιδιοκτησία;

 Ποιο είναι λοιπόν το καλύτερο σύστημα για την περιουσία; Πρέπει, έστω κι αν γυναίκες και τα παιδιά δεν είναι κοινά σύμφωνα με τους ισχύοντες νόμους, να θεσπιστεί κοινοκτημοσύνη μόνο για τα περιουσιακά στοιχεία; Δηλαδή τα κτήματα να είναι μεν τα περιουσιακά στοιχεία και χωριστά, ενώ η σοδειά να καταναλώνεται από κοινού (όπως γίνεται σε ορισμένα έθνη), ή αντίθετα η γη να είναι κοινή και να καλλιεργείται από κοινού,αλλά η σοδειά να μοιράζεται σε καθένα χωριστά σύμφωνα με τις ανάγκες του ή πάλι μήπως είναι καλύτερα τόσο η γη όσο και η σοδειά να είναι κοινά; 

Αν άλλοι είναι οι καλλιεργητές  και άλλοι οι ιδιοκτήτες τότε το θέμα είναι διαφορετικό και ευκολότερο,ενώ αν καλλιεργούν οι ίδιοι, τότε το θέμα της ιδιοκτησίας δημιουργεί περισσότερες δυσκολίες. Αν δεν μοιράζονται ίσα την εργασία και την απόλαυση, αλλά άνισα, τότε αναγκαστικά όσοι κοπιάζουν περισσότερο και παίρνουν λιγότερα θα διαμαρτυρηθούν εναντίον όσων κοπιάζουν λιγότερο και απολαμβάνουν περισσότερα.

Η κοινοκτημοσύνη παρουσιάζει λοιπόν διάφορες δυσκολίες. Το ισχύον σύστημα όμως , αν μάλιστα βελτιωθεί με χρηστά ήθη και σωστούς νόμους, θα γίνει πολύ καλύτερο,διότι θα συγκεντρώσει ό,τι καλό έχουν και τα δυο συστήματα, δηλαδή και της κοινοκτημοσύνης και της ατομικής ιδοκτησίας[συνεταιρισμοί μπορεί να υπάρξουν μόνο σε σύστημα ελεύθερης αγοράς και ποτέ το αντίστροφο].

Μέχρι ένα βαθμό πρέπει να υπάρχει κοινοκτημοσύνη, γενικώς όμως ισχύει ότι τις συγκρούσεις δεν τις προκαλεί το ιδιαίτερο ενδιαφέρον κάθε  ιδιοκτήτη,οποτε μάλλον θα μειωθούν όταν καθένας προσέχει τη δουλειά του. Μόνο για λόγους καλοσύνης υπάρχει κοινή χρήση. Όταν καθένας έχει  την περιουσία του δίνει ένα μέρος στους φίλους του και άλλα τα μοιράζεται από κοινού, όπως για παράδειγμα οι Λακεδαιμόνιοι χρησιμοποιούν ο ένας τους δούλους του άλλου σαν δικούς του, αλλά και τα άλογα και τα σκυλιά και αν τους λείψουν εφόδια σε ένα ταξίδι ικανοποιούνται με ότι βρίσκουν στα χωράφια στην εξοχή.

Είναι απερίγραπτο το πόση ευχαρίστηση προκαλεί σε κάποιον η σκέψη ότι κάτι. του ανήκει. Είναι φυσικό ν' αγαπάει κανείς τον εαυτό του, δεν είναι μάταιο . Δίκαια όμως κατακρίνεται και η ''φιλαυτία"και φιλαυτία δεν είναι να αγαπάμε τον εαυτό μας, αλλά να τον αγαπάμε πολύ περισσότερο από όσο πρέπει. Το ίδιο ισχύει και για τον φιλοχρήματο, μιας και όλοι οι άνθρωποι αγαπούν τα χρήματα.

Αποφθεγματικοί και συνεντευξιαζόμενοι Rolling stones-3

 

-Οι Stones με κάλεσαν σε μια πρόβα τους,πράγμα που με παρεξένεψε.Τον Τζάγκερ δεν τον είχα συναντήσει ποτέ στη ζωή μου και να που τώρα μου τηλεφωνούσε.Πήγα και παίξαμε μερικά κομμάτια χωρίς να ξαναπασχολήσω το μυαλό μου με πιθανές εξηγήσεις.Υστερα,με ρώτησαν αν ήθελα να γίνω μέλος του γκρουπ.Δεν μπορούσα να το πιστέψω.Ο Μπράιαν έφευγε.Εγω δεχτηκα κι αυτό ήταν.

-Εκείνη την εποχή δεν δίναμε συναυλίες.Οι υπόλοιποι τέσσερις όμως ηχογραφούσαμε νέο υλικό.Ο Μπράιαν έπαιξε μόνο σε μερικά κομμάτια από το Beggar's Banqet.Το let it bleed το ηχογραφήσαμε χωρίς αυτόν.Το προβλημα βασικά ήταν ότι θέλαμε να βγούμε σε περιοδεία κι ο Μπράιαν δεν ήταν σε θέση ν'ακολουθήσει.Βρισκόταν σε κατάσταση αποσύνθεσης.Αισθανόμασταν ότι είχαμε ένα ξύλινο πόδι/Μ.Τζάγκερ

https://music.youtube.com/watch?v=GgnClrx8N2k

-Eίχε o Mick Taylor εκδηλώσει την πρόθεση του να φύγει?

Οχι.Κι αυτό που μου την είχε δώσει δεν ήταν τ'ότι έφυγε αλλά ο τρόπος που το έκανε.Ετοιμάζαμε το It's only Rοck N'Rοll.Προφανώς είχε πολλά προσωπικά προβλήματα που δεν είχαν καμιά σχέση με το γκρουπ.

https://music.youtube.com/watch?v=JGaBlygm0UY

-Δεν υπάρχει Rock n'Roll σταρ στον κόσμο που να μην την έχει ψωνίσει./Μ.Τζαγκερ

-Tο διαβατήριο μου γράφει ''αυτοαπασχολούμενος καλλιτέχνης''/Κιθ Ριτσαρντς

-Σ'ερώτηση δημοσιογράφου στον Ριτσαρντς γιατι δεν τραγούδησε περισσότερα τραγούδια:Και τι διάολο θα έκανε ο Τζάγκερ?

-Ξέρω ότι δίνω την εντύπωση ότι βαριέμαι.Δεν είναι όμως έτσι.Απλώς συμβαίνει να έχω μια απίστευτα βαρετή φάτσα/Charlie Watts

-Και τότε έπρεπε να πάρω μια απόφαση.Δεν ήταν εύκολο.Αυτό που τα άλλαξε όλα ήταν ότι τα παιδιά γύρισαν και μου είπαν ότι δεν θα περιόδευαν αν δεν πήγαινα μαζί τους.Τα πράγματα ήταν σοβαρά γιατι εγώ ήμουν ακόμη στους Faces που τους έβαζα πάνω απ'όλα.Ηθελα όμως να το κάνω και τελικά πήγα./Ron Wood

Σωκρατη μου εσύ κοινωνικοπαθή

 

  Είναι ενδεχόμενο οι πολίτες να μοιράζονται μεταξύ τους και τα παιδιά και τις γυναίκες και τα αποκτήματα, όπως αναφέρεται στην «Πολιτεία» του Πλάτωνα. Εκεί ο Σωκράτη ς υποστηρίζει ότι τα παιδιά, οι  γυναίκες και τα αποκτήματα πρέπει να είναι κοινά. Ποιο είναι λοιπόν προτιμότερο; Αυτό που ισχύει τώρα ή το σύμφωνο με το αναγραφόμενο στην Πολιτεία;

Παρουσιάζει πολλές δυσκολίες το να είναι οι γυναίκες ''κοινές για όλους"-άλλωστε και το για ποιαν αιτία ο Σωκράτης ισχυρίζεται ότι πρέπει να νομοθετηθεί αυτή η ρύθμιση δεν φαίνεται να προκύπτει από τα λεγόμενα του.Επιπλέον η ρύθμιση, όπως είναι διατυπωμένη, είναι αδύνατο να συμβιβαστεί και με τον ''σκοπό της πόλης" ούτε διευκρινίζεται πώς πρέπει να φτάσουμε ως εκεί. Η γνώμη μου είναι πως το καλύτερο είναι ολόκληρη η πόλη να είναι ενωμένη επειδή τούτο θέτει ως βάση κι ο Σωκράτης για το επιχείρημα του. Είναι ωστόσο φανερό πως όσο η πόλη εξελίσσεται και ενοποιείται, τόσο παύει να είναι πόλη,αφού από τη φύση της η πόλη είναι οι πολλοί.

Οταν επιδιώκει η πόλη να ενοποιηθεί, τότε γίνεται από πόλη οίκος κι από οίκος άτομο"  και μπορούμε να χαρακτηρίσουμε έναν τον οίκο και όχι μία την πόλη, και με τον ίδιο τρόπο ένα το άτομο και όχι έναν τον οίκο" έτσι, κι αν ακόμα κάποιος μπορεί να καταφέρει να ενοποιήσει την πόλη,δεν πρέπει να το κάνει, γιατί θα καταλύσει την πόλη.

Η πόλη δεν απαρτίζεται μόνο από πολλούς ανθρώπους , αλλά κι από διαφορετικούς. Άλλο είναι η πόλη κι άλλο η συμμαχία.. Αλλωστε δεν μπορεί όλοι να είναι ταυτόχρονα άρχοντες, αλλά εναλλάσσονται κάθε χρόνο ή με βάση άλλο χρονικό διάστημα. Έτσι καταφέρνουν να παίρνουν αξιώματα όλοι, όπως θα συνέβαινε αν οι παπουτσήδες και οι τεχνίτες άλλαζαν επάγγελμα και δεν παρέμεναν τα ίδια άτομα παπουτσήδες και τεχνίτες.

.Καταλήγουμε λοιπόν στο συμπέρασμα ότι η πόλη δεν μπορεί να είναι από τη φύση της  μία, όπως υποστηρίζεται, κι ότι εκείνο που λέγεται ότι είναι μέγιστο αγαθό για τις πόλεις τις καταλύει, ενώ εκείνο που ανήκει στον καθένα χωριστά σώζει τον καθένα. Το ότι όμως η αναζήτηση της πλήρους ενότητας δεν είναι το καλύτερο για την πόλη αποδεικνύεται και διαφορετικά. Ο οίκος έχει μεγαλύτερη αυτάρκεια από το άτομο, και η πόλη από τον οίκο, και τότε η πόλη αποκτά ύπαρξη, όταν η κοινωνία λόγω του κατάλληλου αριθμητικού μεγέθους α­ποκτά αυτάρκεια. Αν λοιπόν είναι προτιμότερο το αυταρκέστερο, τότε ο μικρότερος βαθμός ενότητας είναι προτιμότερος από τον μεγαλύτερο.

Κι αν ακόμα όμως τούτο το θεωρήσουμε το καλύτερο, δηλαδή το να είναι απολύτως ενοποιημένη η κοινωνία,  τούτο δεν αποδεικνύεται ακόμη κι όταν όλοι οι πολίτες ταυτόχρονα λένε το δικό μου και το όχι δικό μου διότι αυτό θεωρεί ο Σωκράτη ς απόδειξη της τέλειας ενότητας της πόλης. Η έννοια του «όλοι » είναι διττή. Αν υποθέσουμε ότι το «όλοι» σημαίνει τον καθένα χωριστά, τότε θα πραγματοποιόταν σε κάποιο βαθμό αυτό που επιδιώκει ο Σωκράτης (διότι κάθε πολίτης θα αποκαλούσε γιο του το ίδιο πρόσωπο και γυναίκα του το ίδιο πρόσωπο , παρομοίως για την περιουσία και όλα τα άλλα που ανήκουν στη μερίδα του). Στην πραγματικότητα όμως δεν θα χρησιμοποιούσαν την έκφραση ετούτη όσοι θα είχαν κοινές τις γυναίκες και τα παιδιά, θα έλεγαν «όλοι» , αλλά όχι ο καθένας χωριστά,όπως και η περιουσία θα ανήκε όχι σε καθένα χωριστά,αλλά σε όλους μαζί. Άρα είναι παραλογισμός να λένε «όλοι» (διότι το «όλοι» , το «και οι δύο πλευρές», το «περιττά» και το «άρτια» έχουν διφορούμενη έννοια και όταν χρησιμοποιούνται στους συλλογισμούς προκαλούν σύγχυση.. Το να λένε όλοι το ίδιο πράγμα με ετούτο τον τρόπο μπορεί να είναι καλό αλλά αδύνατο να γίνει-κι αν όλοι λένε το ίδιο πράγμα με άλλον τρόπο σε καμιάν περίπτωση δεν οδηγεί σε ομόνοια).ΒΙΒΛΙΟ Β

Δουλοκτησία

 

Όσοι ισχυρίζονται ότι η καλή κατάσταση της ψυχής κι οι σωστές πράξεις ή άλλο παρόμοιο είναι αρετές της ψυχής,εξαπατούν τον εαυτό τους"-πολύ πιο σωστά μιλούν όσοι απαριθμούν τις αρετές, όπως ο Γοργίας. Έτσι, όπως ο ποιητής λέει για τη γυναίκα, πρέπει να πιστέψουμε το ίδιο για όλες τις αρετές: «η σιωπή είναι στολίδι της γυναίκας» , ενώ για τον άντρα δεν είναι καθόλου στολίδι η σιωπή. Επειδή το παιδί είναι ανολοκλήρωτο, είναι φανερό ότι ­και η αρετή του δεν είναι δική του,δηλαδή δεν κρίνεται σε σχέση με την τρέχουσα κατάσταση του εαυτού του αλλά σε σχέση με τον σκοπό και τον καθοδηγητή του.Με τον ίδιο τρόπο σχετίζεται η αρετή του δούλου προς την αρετή του αφέντη. Είπαμε ήδη ότι ο δούλος είναι χρήσιμος για τις βιοτικές ανάγκες, άρα είναι φανερό ότι χρειάζεται και λίγη αρετή, τόση όση να μην τον αποσπά από τη δουλειά του ούτε η ακολασία ούτε η δειλία. 

Αν τούτο αληθεύει, θα μπορούσε κάποιος να ρωτήσει αν πρέπει να διαθέτουν αρετή και οι τεχνίτες. Πολλές φορές οι τεχνίτες ρέπουν προς την ακολασία και παραμελούν τη δουλεία τους ή μήπως διαφέρουν πολύ; Ο δούλος συμμετέχει στη ζωή του αφέντη, ενώ ο τεχνίτης είναι πιο μακριά και πρέπει να διαθέτει τόση αρετή, όση είναι και η δουλεία του, αφού ο χειρώνακτας έχει και κάποια συμμετοχή στην δουλεία. Κι ενώ ο δούλος βέβαια είναι από τη φύση του δούλος, κανείς όμως υποδηματοποιός ούτε κανένας άλλος τεχνίτης είναι από τη φύση του τεχνίτης. Αποδεικνύεται λοιπόν ότι την αρετή στον δούλο πρέπει να τη διδάξει ο αφέντης του, όχι όμως ως δάσκαλος για το πώς θα υπηρετεί καλύτερα ως δούλος, αλλά ως κύριος που νουθετεί.Γι' αυτό λένε ότι κάνουν πολύ άσχημα όσοι απαγορεύουν στους δούλους να σκέφτονται και υποστηρίζουν πως μονο με διαταγές πρέπει να τους αντιμετωπίζουν, γιατί οι δούλοι έχουν περισσότερη ανάγκη από νουθεσία απ' ό,τι τα παιδιά./Βιβλίο Α

Ακόμη και υπό το πρίσμα του ιστορικού αναχρονισμού,δύσκολα κάποιος μπορεί να δεχτεί το πατριαρχικό και δουλοκτητικό μοντέλο που υπερασπίζεται ο Αριστοτέλης.Εφόσον ο τεχνίτης  δεν είναι φύσει τεχνίτης αλλά η τέχνη του είναι επίκτητη,κάλλιστα κι ο ''εγκρατής και σωφρονισμένος'' δούλος,δηλ. ο φύσει κι όχι κατά νόμο δούλος,δύναται ν'ανέβει τάξη και να ξεφύγει απ'τη δουλεία του.

Απ'την άλλη όμως μπορεί κάποιος ν'αναρωτηθεί για το εαν οι υπηρετικές αρετές εργατών και δούλων δεν αντιπροσωπεύουν σε μεγάλο ποσοστό την ικανοποιηση με την κατάσταση τους και την έλλειψη φιλοδοξίας εκ μέρους τους.

Ας θυμηθούμε τον διάλογο Θρασύμαχου/Σωκράτη σχετικά με την εξουσία του άρχοντα που πρέπει να διαθέτει σε τέλειο βαθμό τις ηθικές αρετές[καθότι πρωτομάστορας]και την δυσανεξία των πολιτών ν'αναλαμβάνουν δημόσια πόστα:δεν είναι μόνο ίσως η εξουσία που διακατέχεται από ευδαιμονία αλλά και...

Aποφθεγματικοί και συνεντευξιαζόμενοι Rolling Stones-2

 -Δίναμε συναυλίες καθε βράδυ και ξέραμε ότι κάτι σπουδαίο επρόκειτο να συμβεί.Νιώθαμε την ενέργεια που μαζεύονταν καθώς περιοδεύαμε σε όλη την χώρα.Είχαμε φτάσει στο σημείο να κρίνουμε αν μια συναυλία ήταν πετυχημένη ή όχι απ'αυτό που ονομάζαμε ''scream power'',το σαματά που κάνουν εκατοντάδες γκόμενες που πραγματικά την βρίσκουν./Κιθ Ρίτσαρντς

https://music.youtube.com/watch?v=9sS4lGaB-Zs

-Πολλές φορές στις συναυλίες μας δεν μπορούσαμε καν να μπούμε να παίξουμε.Κι αν ήδη είχαμε ήδη μπει,δεν μπορούσαμε να φύγουμε.Υποθέτω ότι κάτω απ'αυτες τις συνθήκες,εύκολα θα μπορούσαμε να είχαμε γίνει ένα συγκρότημα των στούντιο/Bill wyman

-Eιχα την αίσθηση ότι ήμασταν προορισμένοι για την αιωνιότητα/Μιk Τζάγκερ

-Δυο απ'τα καλύτερα πραγματα που έχει να επιδείξει η Αγγλία,είμαστε εγώ κι η βασίλισσα/Μικ Τζάγκερ

-Δεν εκπλήσσομαι τόσο από το γεγονός ότι υπάρχουμε ακόμα,όσο απο τ'ότι ακόμα γράφουμε τραγουδια.Είμαστε η αρχαιότερη μπάντα κι αυτό από μόνο του είναι μια διάκριση.Η μόνη διαφορά ανάμεσα σ'εμάς και το Αβαείο του Westminster είναι ότι εμείς δεν τελoύμε γάμους και στέψεις βασιλιάδων/Charlie Watts

-Στους μπιτλς απονεμήθηκε το ανώτατο μετάλλιο τιμής από τη Βασίλισσα.Μπορείτε να φανταστείτε τον εαυτό σας να του απονέμεται ένας τέτοιος τίτλος?

Οι ευγενείς κύριοι και κυρίες γνωρίζουν πολύ καλά ότι ποτέ δεν θ'άφηνα να με πλησιάσουν μ'αυτά τα κοφτερά σπαθιά.Ειναι πολύ επικίνδυνα,ειδικά αν σε τρώει ο κώλος σου/Kιθ Ριτσαρντς

-Η Μαριάν Φέιθφουλ έγραψε στ'απομνημονεύματα της ότι είστε καλύτερος εραστής απ'τον Μικ

Ηταν πολύ ευγενικό εκ μέρους της που έγραψε κάτι τέτοιο.Υποθέτω όμως ότι πίσω απ'αυτό βρισκόταν απλώς η τεράστια διάθεση της να εκδικηθεί μ'έναν έξυπνο τρόπο τον Μικ/Κιθ Ριτσαρντς

Αποφθεγματικοί και συνεντευξιαζόμενοι Rolling Stones-1

 

-Η μητέρα μου προέρχεται από τα βάθη της εργατικής τάξης ενώ ο πατέρας μου είναι καθαρά ένας αστός.Εγώ βρίσκομαι κάπου ανάμεσα.Δεν είμαι ούτε το ένα ούτε το άλλο/Μ.Τζαγκερ

-Κάποτε παρομοιάσανε εσένα και τον Κιθ με τον Ρωμύλο και τον Ρώμο που και τους δύο τους βύζαξε μια λύκαινα.

Είμαστε αδέλφια,μόνο που γεννηθήκαμε από διαφορετικούς γονείς.

-Εκείνος που μας κρατούσε στην αρχή ενωμένους ήταν ο Μπράιαν τον οποίο είχαν πετάξει έξω από το πανεπιστήμιο επειδή είχε ριχτεί σε φοιτήτριες.Αποφασίσαμε ότι είχε η ώρα να κάνουμε κάτι.Ετσι φύγαμε απ΄τα σπίτια μας και πιάσαμε ένα δωμάτιο στο Τσέλσι του Λονδίνου.Εμείς μέναμε στον δεύτερο όροφο.

Σχεδόν κάθε βράδυ διοργανώνανε πάρτυ όπου μαζεύονταν διάφοροι περίεργοι τύποι που τα πίνανε και λικνίζονταν στους ρυθμούς του Duke Ellington.Οταν πια ήταν όλοι λιώμα,εγώ κι ο Μπράιαν παίρναμε μια μεγάλη τσάντα,γλιστρούσαμε μέσα στο διαμέρισμα τους και βουτάγαμε τα άδεια μπουκάλια.Την επόμενη μέρα τα πηγαίναμε σε κάποια κάβα και παίρναμε τα λεφτά/Κιθ Ριτσαρντς

-Τι τους έκανε ν'αποφασίσουν ότι ήσουν ο άνθρωπος που γύρευαν?

Το γεγονός ότι είχα έναν ενισχυτή Vox AC-30 που τότε ήταν ένα αξιόλογο προσόν.Ετσι σκέφτηκαν ότι για να μπορούν να τον χρησιμοποιούν θα έπρεπε να με κρατήσουν.Αυτό βέβαια ήταν κάτι που το έμαθα αρργότερα/Bill Wyman

- Ποιος ήταν ο πρώτος σας μάνατζερ?

Ο Georgio Gomelsky.Hταν εντάξει τύπος,αν και τότε δεν δίναμε δεκάρα για κανέναν.Απλώς εκμεταλλεύομασταν τις ευκαιρίες γιατί νομίζαμε ότι ήταν ολοι εναντίον μας.Είμασταν όμως πολύ περήφανοι και ξέραμε ότι πραγματικά αξίζαμε.Κανείς άλλος δεν έκανε αυτό που κάναμε.Παρ'όλα αυτά,ελάχιστοι ήταν εκείνοι που μας φώναζαν να παίξουμε.Υποθέτω ότι ήταν επαγγελματική ζήλια και μόνο/Μ.Τζαγκερ

-Κάποια στιγμή αναπτύχθηκε ένα είδος ανταγωνισμού μεταξύ του Μπράιαν και του Μικ.Αυτό οφείλονταν κυρίως στον Μπράιαν που έβλεπε τον Μικ να τραβά απάνω του τους προβολείς της δημοσιότητας καθώς το συγκρότημα έβγαινε απ'την αφάνεια των μικρών κλαμπ κι άρχισε να γίνεται ευρύτερα γνωστό.Ο Μπράιαν δεν μπορούσε να δεχτεί κάτι τέτοιο και θεωρούσε τον εαυτό του αρχηγό.Αυτό ήταν κάτι που ποτέ δεν ξεπέρασε κι υπήρξε η πηγή πολλών προβλημάτων αργότερα./Κιθ Ριτσαρντς

https://music.youtube.com/watch?v=S_p81Z0itUo&list=OLAK5uy_nyuVfWoJqyFql_0Iad1yFnbpTYmOXoUzQ

Ποτέ δεν με ενδιέφερε να είμαι ο αρχηγος.Ομως κατά περίεργο τρόπο άρχισα να τραβάω την προσοχή,μάλλον επειδή είχα τα πιο έντονα χαρακτηριστικά κι ο  κόσμος με αναγνώριζε.Ηταν κάτι που δεν με ένοιαζε,πράγμα που δεν μπορώ να πω και για τον Μπράιαν.Του στοίχισε πάρα πολύ.Ηθελε να τον θαυμάζουν και να τον αγαπούν και παρ'όλο που αυτό ήταν κάτι που συνέβαινε,ποτέ δεν του ήταν αρκετό/Μικ Τζάγκερ

Αποφθέγματα κι αντιγνωμίες-5

 Οταν πεθαίνει κανείς είναι για πολύ καιρό/Εμίλ Ζολά

1.Ακόμη όλοι θυμούνται και διαβάζουν και μνημονεύουν κάποιον Ζολά πάντως

Φιλία είναι να βρίσκεσαι κοντά σε κάποιον όταν αισθάνεσαι χάλια και να μη φοβάσαι να του ρίξεις μια κλωτσιά/Randy K. Milholland

2.Και φίλος σου αυτός που δεν διστάζει να σου ρίξει την ίδια κλωτσιά εφόσον παριστάνεις μόνο το θύμα

Eκείνα τα πράγματα που πληγώνουν,διδάσκουν/Β.Φραγκλίνος

Πρέπει ν'αναγνωρίσουμε ότι η χαρά της παρηγοριάς απαντά σε βαθιές απαιτήσεις/Ουμ. Εκο

Οταν οι άνθρωποι παραβαίνουν μια υπόσχεση που σου έδωσαν,σου δίνουν μια άλλη εξίσου καλή

3.Πρόσεχε τι αποδέχεσαι

Δεν είναι δική σου δουλειά να σου αρέσω,είναι δική μου/Byron Katie

Η ελευθερία είναι βασικά ελευθερία για εκείνους που σκέφτονται διαφορετικά/Ρ.Λουξεμπουργκ

4.Υπάρχουν λέει χειρότεροι απ'τους ανίκανους:Αυτοί που είναι ικανοί για όλα

Η ελευθερία είναι μια λέξη με περισσότερη αξία παρά νόημα/Π.Βαλερύ

Δεν ξέρεις για τι πολεμάς,μέχρι να χάσεις/Ερ.Χεμινγουεϊ

5.Πρόσεχε τι στρατόπεδο αποδέχεσαι

Πρώτα σώζουμε την παρτίδα,μετά την κερδίζουμε/Μ.Δενδρινός

Η κατάκτηση του σπαθιού

 

...Κι ο Πέτρους με δίδαξε την άσκηση του χορού.Και κάτι άλλο,μου είπε κοιτάζοντας με κατάματα.Οταν επέστρεψα από το προσκύνημα μου,ζωγράφισα ένα πίνακα πελώριο που αποκάλυπτε όσα μου είχαν συμβεί.Είναι ο δρόμος των κοινών ανθρώπων και μπορείς να κάνεις το ίδιο κι εσύ αν θέλεις.Αν δεν ξέρεις να ζωγραφίζεις,γράψε ή επινόησε μια χορογραφία.Ετσι,όπου κι αν βρίσκονται άνθρωποι,θα μπορούν να διανύουν τον παράδοξο δρόμο του Αγίου Ιακώβου,την οδό του Γαλαξία.

Ο Πέτρους μου έγνεψε με το χέρι κι ανέβηκε σ'ένα βαγόνι.Εμεινα μόνος ν'αποκρυπτογραφήσω το μυστήριο του Γαλαξία πάνω απ'το κεφάλι μου,με τα αστερια που με είχαν οδηγήσει ως εδώ και που με τη σιωπή τους κατηύθυναν τη μοναξιά και το πεπρωμένο των ανθρώπων.

Το άλλο πρωί υπήρχε ένα σημείωμα στη θυρίδα του δωματίου μου:''Στις εφτά το βράδυ στον πύργο των Ναϊτών.

...Ο Κοέλιο παραβρέθηκε στη μύηση της τελετής,αλλά το σπαθί το κέρδισε ένας Αυστραλός.

Ζήλευα τον Αυστραλό που είχε ξαναβρεί το σπαθί του κι είχε φτάσει στο τέλος της αναζήτησης του.Ημουν μόνος από εδώ κι εμπρός,δεν είχα κανέναν να με οδηγήσει.Χρειάστηκε να διανύσω τον παράδοξο δρόμο του Αγίου Ιακώβου που έφτανε τώρα στο τέρμα του,χωρίς να γνωρίζω το μυστικό του σπαθιού μου ούτε τον τρόπο να το βρω.

Οταν γύρισα στο ξενοδοχείο μετά την ιεροτελεστία της παράδοσης,βρήκα μαζί με το κλειδί μου τον οδηγό του προσκυνητή,ένα βιβλίο που χρησιμοποιούσε ο Πέτρους όταν τα κίτρινα σημάδια δεν ήταν ευδιάκριτα και μας επέτρεπε να υπολογίζουμε την απόσταση ανάμεσα σε δύο πόλεις.Εφυγα απ'την Πονφεράδα το ίδιο πρωί άυπνος,ανακαλύπτοντας πως ο χάρτης δεν είχε κλίμακα.

...Η προσπάθεια είναι σωτήρια κι απαραίτητη,αλλά χωρίς αποτελέσματα δεν σημαίνει τίποτα.Απ'τον εαυτό μου κι όσα είχαν συμβεί,δεν μπορούσα να περιμένω παρά ένα αποτέλεσμα:να βρω το σπαθί μου.

...Ξύπνησα με καλύτερη διάθεση και ξεκίνησα νωρίς το πρωί.Κατά τους υπολογισμούς μου,έπρεπε να φτάσω το ίδιο απόγευμα στα εδάφη της Γαλικιας,όπου βρίσκεται το Σαντιάγκο δε Κομποστέλα.

Μα τι στην ευχή σκέφτηκα,στο κάτω κάτω της γραφής,πόσοι άνθρωποι στον κόσμο θα μπορούσαν να πάρουν στα σοβαρά κάποιον που τα παρατάει όλα για να βρει ένα σπαθί?Και τι θα σήμαινε στην πραγματικότητα για τη ζωή μου το να μην καταφέρω να το βρω?Είχα πάθει και μάθει τόσα πολλά που το σπαθί δεν ήταν παρά μια συνέπεια.Θα ήθελα να το βρω,αλλά θα ήθελα πολύ περισσότερο να ξέρω τι θα το κάνω,γιατί έπρεπε να το χρησιμοποιήσω πρακτικά,όπως είχα χρησιμοποιήσει και τις ασκήσεις του που με είχε διδάξει ο Πέτρους.

Οταν κάποιος επιθυμεί κάτι,πρέπει ν'αποδώσει ένα πολύ ξεκάθαρο τελικό σκοπό σ'αυτό που θέλει.Είναι το μόνο κίνητρο για να αναζητήσεις μια ανταμοιβή κι αυτό ήταν το μυστικό του σπαθιού μου.

Τελικά το σπαθί του παραδόθηκε στη μυτερή βουνοκορφή του Θεμπρέρο και την κατάκτηση του σπαθιού ο Κοέλο την έκανε βιβλίο για κοινούς ανθρώπους,το ημερολόγιο ενός μάγου-σε αντίθεση με τα ''ξανακύλισμα'' του αλχημιστή που γύρισε χωρίς σπαθί εκεί απ'όπου είχε ξεκινήσει αλλά κι εκεί όμως όπου βρισκόντουσαν ''ολα τα σπαθιά'' του κόσμου του...

Αποφθέγματα κι αντιγνωμίες-4

 Η τέχνη δεν είναι επάγγελμα,είναι αρρώστια.Δεν μπορείς να ξεφύγεις/Μ.Γουίλσον

1.Και το μεροκάματο συνήθως τα ίδια και χειρότερα

Αυτοί που είναι εναντίον της πολιτικής,είναι υπέρ της πολιτικής που τους επιβάλλεται/Μπρεχτ

2.Αυτοί που είναι εναντίον μπορεί να είναι μια μειοψηφία που είναι υπέρ της κάλπης απλά και μόνο για να φανεί η δυσαρέσκεια εναντίον της ''κοινής πλειοψηφούσας γνώμης''-εκτός φυσικά αν έχουμε ένα κόμμα,,ια αρχή,αυτών των μπολσεβίκων εργατών

Πολιτική είναι η ικανότητα να παρουσιάσεις σήμερα τι θα γίνει αύριο και να εξηγείς μετέπειτα γιατί δεν έγινε/Τσώρτσιλ

Η πολιτική είναι μια πάλη συμφερόντων μεταμφιεσμένη σε αγώνα αρχών/Αμ.Πιρς

3.Και τα ''συμφέροντα'' ιστορικοί υλιστές διέπονται πολλές φορές από αρχές

Οποιο κόμμα ισχυρίζεται ότι έβρεξε κατόπιν ενεργειών του,δεν θα πρέπει να εκπλήσσεται όταν οι αντίπαλοι του το κατηγορούν για την ξηρασία/Dwight Whitney Morrow

Από τα διαμάντια δεν γεννιέται τίποτα,απ'την κοπριά όμως γεννιούνται τα λουλούδια/Φ. ντε Αντρε

4..Γεννιούνται χρήματα,ειδικές λάμψεις καρατίων πραγματικό νεκταρ για την όραση,κοσμήματα,ρούχα κ.λπ.

Την μόδα μπορείς να την αγοράσεις,το στυλ όμως πρέπει να το κατέχεις/Μοδιστρος/στρα

H ζωή βιώνεται προς τα εμπρός αλλά κατανοείται προς τα πίσω/Κιρκεγκορ

5.Στερνή μου γνώση να σε είχα νωρίτερα

Το κωμικό,καθώς είναι η διαίσθηση του παραλόγου,μου φαίνεται πιο απελπιστικό,πιο τραγικό/Ιονεσκο

Ενα πράγμα ονομάζεται ελεύθερο,όταν υπάρχει και δρα από μόνης της η αναγκαιότητα της φύσης του/Σπινοζα

Αποφθέγματα κι αντιγνωμίες-3

 Οταν θέλεις κάτι πολύ,όλο το σύμπαν συνωμοτεί για να το καταφέρεις/Π.Κοελο

1.Το λάθος που δημιουργεί την παρεξήγηση βρίσκεται στη λέξη ''θέλω/θέληση''.Η λέξη ''πιστεύεις'' θαρρώ ότι θα εξέφραζε αρτιότερα αυτό που ήθελε να πει ο Κοελο.Η πίστη δεν είναι πάντα κάτι αυθυποβολικό ή μια ανάγκη για μεταφυσικη προστασία,αλλά έχει μέσα της την δοκιμασία των ικανοτήτων μας-κι όταν σκεφτόμαστε ότι ''μπορούμε'',δεν είναι απίθανο το συν Αθηνα και χείρα κίνει

Οποιος δεν προσαρμόζεται πεθαίνει/Σ. Πέτσας

2.Τον έχει χαράρει ο Χαράρι τον χόμο σπενσέριους τον πέτσα-δεκτή μια απλή λεξούλα για κάθε χρήση,η συγγνώμη

Μπορείς να είσαι νέος χωρίς λεφτά,αλλά δεν μπορείς να είσαι γέρος χωρίς λεφτά

3.Με λεφτά και...βιάγκρα κι όλα τα συναφή

Ανέκαθεν πίστευα ότι ένα από τα πιο αλάνθαστα σημάδια ότι δεν διατρέχεις κίνδυνο,είναι η δυνατότητα να σηκωθείς και να φύγεις/Τζακ Νίκολσον

Οι θεωρίες είναι περιγραφές χωρίς ουσία.Αυτό που μετράει είναι η πράξη/Brancusi

4.Αν δεν το φτιάξεις/επεξεργαστείς μέσα στο κεφάλι σου,πως θα το κάνεις πράξη,ώστε η επεξεργασία να επαναληφθεί/συνεχιστεί?

Δεν υποχωρούμε,απλώς προχωρούμε προς άλλη κατεύθυνση/Αμερικανός στρατηγός στον πόλεμο της Κορέας

Ο θάνατος είναι μόνο μια στιγμή κι η ζωή χίλιες/Καρδινάλιος Ρισελιέ

5.Εκτός αν είναι αργός και βασανιστικός...

Μετρίασε τις απολαύσεις σου με φρόνηση,για να μην δεις ποτέ γραμμένη στη καρδιά σου την φοβερή λέξη ''κορεσμός''/Θα μπορούσε να το έχει πει κι ο Ζορμπάς

Εκείνος που φοράει την ηθική του σαν κυριακάτικο κοστούμι,είναι προτιμότερο να βγαίνει έξω γυμνός/Κ.Γκριμπράν

6.Το πνεύμα νικά την ύλη/αρχαίο γνωμικό

Μια απέραντη ηθικολογία δεν θα βοηθήσει να κάνουμε τον κόσμο καλύτερο/Ν.Εγγονόπουλος

7.Ούτε κι οι άπλετοι διαχωρισμοί σώματος και πνευματος,ψυχής κ.ο.κ.

RESERVOIR DOGS

 

Μετά απο μια πετυχημένη κατά το ήμισυ ληστεία,η συμμορία των χρωματιστών συγκεντρώνεται σε μια αποθήκη για να μετρήσει και να τιμήσει τους νεκρούς της.Ανάμεσα στους παρόντες ο ασπρος,ο πορτοκαλί και το αφεντικό με τον γιο του Εντι κι ο ροζ που παραπονιέται στον αρχηγό ότι το όνομα που του έδωσε είναι λίγο θηλυπρεπές.Πρόκειται για μια εξαιρετικά βίαια ταινία που όμως χάρη στο πηγαίο χιούμορ της και την ''πολύχρωμη'' παράνοια των διαλόγων της,μετατρέπεπεται σε μια άκρως απολαυστική περιπέτεια και μπλα μπλα μπλα.

Για τους πολλούς σπαρταριστούς διαλόγους το σήμα εκπέμπει εξαρχής απ'τον κύριο καφέ[Ταραντίνο]που αναλύει το νόημα των στίχων του like a virgin της madonna[η ίδια δεν παρεξηγήθηκε καθόλου εκεί στην απολίτικη ορθότητα των 90ς κι επαιξε αργότερα για του λόγου το αληθές στο four rooms και του Ταραντίνο]:Το τραγούδι μιλά για ψωλές πολλές ψωλές που τρώει μια γυναίκα μέχρι που βρίσκει έναν τύπο που σαν γερανός τις ανοίγει λαγούμια,κάνοντας την να ξαναζήσει μια δεύτερη παρουσία,εε συγγνωμη,μια δεύτερη εμπειρία ξεπαρθενιάσματος. 

Η ληστεία παίρνει τη λεία των διαμαντιών μόνο που αυτό γίνεται με ένα πραγματικό μακελειό μπάτσων κι αθώων περαστικων που βρέθηκαν στο λάθος μέρος την λάθος στιγμη σε μια δεξαμενή βίας.Πόσο όμως αυτό το μακελειό αφορά μια άσκοπη βία? Ο πορτοκαλί[Τιμ Ροθ] μαζί με τον κύριο άσπρο[Χ.Καιτέλ] σταματάνε,ενώ καταδιώκονται απ'την αστυνομία,μια περαστική οδηγό αυτοκινήτου που αμέσως βγάζει απ'το ντουλαπάκι της,σαν να ήτανε...κραγιόν ή κολώνια, ένα περίστροφο και πυροβολεί τον χαφιέ της χρωματιστής συμμορίας στη κοιλιά-οπότε αναγκαστικά πυροβολείται θανάσιμα η μαντάμ για να παρθεί το αυτοκίνητο.

Στην αποθήκη φτάνουν πρώτοι ο άσπρος κι ο τραυματισμένος μες στα αίματα πορτοκαλί που ο άσπρος τον θεωρεί καλό παιδί.Στο πορτ παγκάζ υπάρχει κι ένας αστυνομικός ''όμηρος'' που δεμένο τον μεταφέρουν εντός της αποθήκης.Ξαφνικά σκάει ο ξανθός που μένει κάποια στιγμή μόνος του με τον τραυματισμένο ημιλιπόθυμο πορτοκαλί και τον δεμένο στη καρέκλα μπάτσο.Είτε ξέρεις είτε όχι πληροφορίες για το καρφί εμένα δεν με νοιάζει του διαμηνύει.Γιατί?Διότι μου αρέσει να βασανίζω μπάτσους[είχε κάνει ήδη τέσσερα χρόνια φυλακή].

''Προσευχήσου μόνο για ένα γρήγορο θανατο που δεν θα τον έχεις'' του λέει ο σαδιστής κύριος ξανθός,που είναι ίσως ο μόνος που εφαρμόζει μια άσκοπη εξαιρετικά βίαιη βία.Του...κόβει το δεξί αυτί με λάμα και αρχίζει στο καπάκι να τον περιλούζει με ένα ντεπόζιτο βενζίνης για να τον κάψει ζωντανό-μέχρι που ο χαφιές πορτοκαλί ανασταίνεται και πυροβολεί κατά ριπάς τον σαδιστή κύριο ξανθό.

Στη συνέχεια στην αποθήκη σκάνε ο κύριος άσπρος,ο κύριος ροζ κι ο Εντι ο γιος του αφεντικού που έχει υποψιαστεί τον πεμπτοφαλαγγιτισμό του κυρίου πορτοκαλί.Ο κύριος άσπρος διαφωνεί γιατί ο κύριος πορτοκαλί του φαίνεται...καλό παιδί κ έτσι ''ξαφνικά'' βρίσκονται τρεις άνθρωποι να σημαδεύουν ο ένας τον άλλον με περίστροφα.Κατάληξη?Πυροβολιούνται κι οι τρεις ταυτόχρονα κι ο αρχηγός αρπάζει τα κλοπιμαία και την κάνει αραχτός και λάιτ...

To ημερολόγιο ενός μάγου

 

Πέτρους:Εμπρός,καταντά εκνευριστικό.Αφού δεν κατορθώνεις να στήσεις τον σταυρό με την σκέψη,κάνε το με τα χέρια.Υπάκουσε!

Κοέλιο:Αναπήδησα.Μπροστά μου στεκόταν ένας άνδρας πολύ διαφορετικός απ'αυτόν που με φρόντισε κι έδεσε τις πληγές μου.Δεν ήξερα τι να πω και τι να κάνω.Είχα ακόμα τα χέρια και τα μπράτσα μου δεμένα απ'την πάλη με τον σκύλο.

Τι περιμενεις?

Δεν καταλάβαινα πως κάποιος τόσο μεγαλόψυχος μπορούσε να είναι τόσο τραχύς.

Υπάκουσε,αλλιώς τέρμα ο δρόμος του Αγίου Ιακώβου.

Επρεπε να υπακούσω ή να ξεχάσω το σπαθί μου.Πλησίασα τον σταυρό και πάσχισα να τον σπρώξω με το πόδι για να εκτιμήσω το βάρος του.Ακόμα κι αν ήταν γερά τα χερια μου,θα δυσκολεύομουν αφάνταστα να τον ανασηκώσω και φαντάστηκα πως με τα χερια όλο επιδέσμους,θα μου ήταν αδύνατο να κάνω αυτή τη δουλειά.

Ο σταυρός ήταν σπασμένος στη βάση,αλλά έμενε ακόμη σκαλωμένος από κάποιες ίνες του ξύλου.Διαπίστωσα πως το δυσκολότερο,για την ώρα,δεν ήταν να μετακινήσω τον σταυρό,αλλά να τον ελευθερώσω από τη βάση του.Υστερα θα έπρεπε να σκάψω μια τρύπα στο έδαφος και να τον χώσω μέσα.Διάλεξα μια μυτερή πέτρα κι αγνοώντας τους πόνους μου,άρχισα να χτυπώ και να λιανίζω τα ξεσκλίδια του ξύλου.Ο πόνος μεγάλωνε κάθε στιγμή και τα ξεσκλίδια υποχωρούσαν αργά.Θα έπρεπε να τελειώσω γρήγορα,προτού ξανανοίξουν οι πληγές κι η κατάσταση μου γίνει ανυπόφορη.

...Κοίταξα τον Πέτρους:τον είχε πάρει ο ύπνος.

Μάταιες βγήκαν όλες οι υπεράνθρωπες προσπάθειες με σκαψίματα σε πετρώδες έδαφος του Κοέλιο να ξαναστήσει τον σταυρό-ώσπου...

Κοίταξα την τρύπα.Δεν ήταν αρκετά βαθιά για χωρέσει την βάση του σταυρού.Η κακή απόφαση θα σου δείξει την καλή,θυμήθηκα την φράση του Πέτρους.Το αδύνατο συνίστατο στο να σκάψω ακόμα πιο βαθιά στο χώμα.Επομένως,αφού η κακή οδός ήταν να χώσω τον σταυρό πιο βαθιά στο έδαφος,η καλή θα ήταν να τον υπερυψώσω.

Ξαφνικά όλη μου η αγάπη για τον Πέτρους ξαναγύρισε.Είχε δίκιο.Μπορούσα να υπερυψώσω το έδαφος.

Κι ο Κοέλιο το κατάφερε,μαζεύοντας όλες τις πέτρες που βρίσκονταν εκεί κοντά,τοποθετώντας τες γύρω απ'την τρύπα.

Αποθαύμασα για λίγο το έργο μου,ώσπου άρχισαν να με ξαναπονούν οι πληγές μου.Ο Πέτρους κοιμόταν ακόμα.Τον σκούντηξα ελαφρά με το πόδι.

Πολύ καλά.Στην Πονφεράδα θ'αλλάξουμε τους επιδέσμους.

...Η αναζήτηση της σοφίας είχε πάντα για τους ανθρώπους μια γεύση θυσίας.

...Οι άνθρωποι που θεωρούν τον εαυτό τους σοφό,είναι αναποφάσιστοι την ώρα που πρέπει να διατάξουν κι επαναστάτες την ώρα που πρέπει να υπακούσουν.Σκέφτονται πως είναι ντροπή να δίνουν διαταγές κι ατιμωτικό να τις δέχονται.

...Δέχτηκα ένα μήνυμα από το δάσκαλο μου.Κάποιος είχε ακολουθήσει ως το τέλος το δρόμο της Παράδοσης και δεν είχε λάβει το σπαθί του[κάποιος διάβασε...φλυτζάνι του καφέ και βγήκε ότι είδε].Επρεπε να τον καθοδηγήσω στο δρόμο του Αγίου Ιακώβου.Περίμενα ένα τέτοιο κάλεσμα ανά πάσα στιγμή,γιατί δεν είχα ολοκληρώσει ακόμα το έργο μου:να οδηγήσω έναν προσκυνητή όπως με είχαν οδηγήσει και μένα κάποτε.

Τα λόγια του με ξάφνιασαν πολύ.Πίστευα πως το είχε κάνει αυτό δεκάδες φορές.

Πίστεψα πως θα σ'έκανα ν'ανακαλύψεις το μυστικό του σπαθιού σου.Αλλά δεν έγινε αυτό και τώρα θα πρέπει να το μάθεις μόνος σου στο λίγο χρόνο που σου μένει γι'αυτό το σκοπό.Θα ιδωθούμε μόνο μια φορά ακόμα...

Eι ουν η φύσις μήτε ατελές ποιεί μήτε μάτην

 

Αν είναι έργο εκείνου που ξέρει ν'αποκτά περιουσία να εξετάζει πως μπορούν ν'αποκτηθούν τα χρήματα και η περιουσία,η περιουσία όμως κι ο πλούτος περιλαμβάνουν πολλά μερη,τοτε πρέπει να δούμε αν η γεωργία και γενικά η φροντίδα για την τροφή κι η απόκτηση της,είναι μερος της χρηματιστικής ή είναι ξεχωριστές τέχνες.

Βεβαίως υπάρχουν πολλά είδη τροφής,συνεπώς και πολλοί τρόποι ζωής τόσο των ανθρώπων όσο και των ζώων.Διότι δεν είναι δυνατόν να ζήσει κανείς χωρίς τροφή,με αποτέλεσμα οι διαφορετικες τροφές να γίνουν αιτία των διαφορετικών τρόπος ζωής των ζώων.

Ετσι,άλλα ζώα ζουν σε αγέλες κι άλλλα μεμονωμένα αναλόγως προς το συμφέρον τους σχετικά με την τροφή,αφού άλλα απ'αυτά είναι σαρκοφάγα,άλλα φυτοφάγα κι άλλα παμφάγα.Η φύση λοιπόν καθόρισε τον τρόπο ζωής τους με βάση την ευκολία και τον τρόπο ζωής τους με βάση την ευκολία και τον τρόπο εξεύρεσης της τροφής τους.

Επειδή δε κάθε ζώο απ'την ίδια του την φύση δεν ευχαριστιέται με τα ίδια πράματα αλλά στο καθένα αρέσουν διαφορετικά πράγματα,υπάρχουν διαφορές στον τρόπο ζωής ακόμη κι ανάμεσα στα ίδια τα σαρκοφάγα και στα ίδια τα φυτοφάγα.

...Τόσοι είναι λοιπόν περίπου οι τρόποι διαβίωσης του ανθρώπου που στηρίζονται σε αυτόνομη φυσική εργασία και δεν εξασφαλίζουν την τροφή με την ανταλλαγή προϊόντων και το λιανικό εμπόριο:ο νομαδικός,ο ληστρικός,ο αλιευτικός,ο θηρευτικός και ο γεωργικός.Αλλοι δημιουργούν συνδυαστικά έναν δικό τους τρόπο ζωής και ζουν ευχάριστα συμπληρώνοντάς τον ελλιπέστερο τρόπο ζωής,στον βαθμό που συμβαίνει να έχουν ελλείψεις ως προς την αυτάρκεια.

Κάτι ανάλογο γίνεται και με τους άλλους τρόπους ζωής,ζουν δηλαδή τη ζωή που τους υπαγορεύουν  ανάγκες τους.Οσα ζώα γεννούν έχουν μέσα τους για τα νεογέννητα τροφή,αυτό δηλαδή  που ονομάζουμε γάλα,για κάποιο χρονικό διαστημα.Είναι λοιπόν εξίσου φανερό ότι κι αυτό ισχύει και για τα ενήλικα ζώα,οπότε πρέπει να δεχτούμε ότι τα φυτά υπάρχουν χάριν των ζώων και τα τα ζώα χάριν των ανθρώπων-και τα ήμερα ζώα υπάρχουν και για άλλη χρήση πέραν της τροφής και πάντως τα περισσότερα άγρια ζώα υπάρχουν για την διατροφή του ανθρώπου και για άλλη ωφέλεια,ήτοι για γίνονται απ'αυτα ρούχα και άλλα εργαλεία.

Αν λοιπόν η φύση δεν κάνει τίποτα ατελές και τίποτα χωρίς σκοπό,τότε πρέπει η φύση να τα έχει δημιουργήσει όλα χάριν των ανθρώπων.

Και φαίνεται ότι ο αληθινός πλούτος αποτελείται απ'αυτά τα πράγματα.Διότι η αυτάρκεια τέτοιων αγαθών που είναι απαραίτητα για μια καλή ζωή,δεν είναι απεριόριστη διότι υπάρχει όριο,όπως ακριβώς και για τις άλλες τέχνες...

Γνωμικά κι ''αντιγνωμίες'' -2

 Ολος ο κόσμος στηρίζεται πάνω μας.Οταν εμείς λυγίζουμε από το βάρος,όλος ο κόσμος γέρνει/Eric Hoffer

1.Ν'αφήσει τον πατερναλισμό ο κόζμος για ειδικούς διατροφολόγους και κέντρα αδυνατίσματος

Παλιά πουλούσα έπιπλα για να ζησω.Το πρόβλημα είναι ότι ήταν τα δικά μου έπιπλα/Les Dawson

2.Eγώ θ'άφηνα τελευταίο για απεγνωσμένο πούλημα το κρεβάτι μου

Το κακό μαντάτο έρχεται τρεχάτο.

3.Και το καλό εξαφανίζεται και γίνεται φευγάτο

Ηθελα να δώσω στη γυναίκα άνετα ρούχα που θα ρέουν στο σώμα της.Μια καλοντυμένη γυναίκα νιώθει σαν να είναι γυμνή/Κοκο Σανέλ

4.Δεν χρειάζονται κορίτσια αφαλοί και πόδια να είναι πεταγμένα έξω με το που μπει η άνοιξη του Μάρτη γδάρτη

Η αβεβαιότητα είναι χειρότερη απ'την απογοήτευση/R.Burus

5.Η αμφιβολία δηλητηριάζει τα πάντα δίχως να σκοτώνει τίποτα/Φ.Νίτσε

Η λίθινη αποχή δεν τελείωσε επειδή δεν υπήρχαν άλλοι λίθοι,αλλά επειδή σημειώθηκε πρόοδος/Γραμμικός προδευτικάριος

6.Οι λίθοι μια φορά πάντως,παρέμειναν

Ενας άθλος δεν μένει ποτέ ατιμώρητος/Γκορ Βιντάλ

7.Ούτε και ξεχνιέται

Αγόρασε στη φήμη και πούλα στην είδηση-γεγονός/Χρηματιστής

8.Προσοχή στο μονοπώλιο του μέσου φήμης κι είδησης μαζί

Χτίζοντας και ξαναχτίζοντας πάνω στην άμμο,κάνεις την άμμο πέτρα/Χ.Λ. Μπόρχες

9.Από αποτυχία σε αποτυχία έρχεται η πραγματική επιτυχία

Υπάρχει κάτι πολύ πιο σημαντικό απ'την ικανότητα:είναι η ικανότητα ν'αναγνωρίζεις την ικανότητα

Γνωμικά κι αντιγνωμίες-1

 1.Ο κόσμος ξεκίνησε χωρίς τον άνθρωπο και θα τελειώσει χωρίς αυτόν/Κλωντ Λεβί-Στρως

Από την θάλασσα και τα μαλάκια θα ξαναβγούν οι πίθηκοι κι οι πίθηκοι θα ξαναγίνουν άνθρωποι αφού ο κόσμος/Γη δεν θα δεν είναι κρανίου τρόπος,τελειώνοντας κι επιζώντας χωρίς αυτόν

2.Επιτυχία είναι να πρέπει ν' ανησυχείς και για το παραμικρό πράγμα στον κόσμο,εκτός απ'τα λεφτά/Τζονι Κας

Φιλανθρωπία δεν είναι ν'ανησυχείς για τα πάντα εκτός από το πως θα ξοδέψεις διασκεδάζοντας τα λεφτά σου

3.Μετά το παιχνίδι,ο βασιλιας και τα πιόνια μπαίνουν στο ίδιο κουτί/Ιταλική παροιμία

Μόνο που τα βλέμματα είναι στραμμένα πάντα στο τερέν και την αρένα για νους και θεάματα

4.Το μέλλον υπάρχει μόνο στο παρόν/Βέλγος αναρχικός

Που γίνεται αμέσως στη στιγμή ή παρά τω χρόνω,παρελθόν

5.Αν φοβόταν ο λύκος την βροχή,θα φόραγε καπότα/Λαϊκή σοφία

'Η θα δάγκωνε την άκρη του μπαστουνιού μιας ομπρέλας

6.Η μαϊμού που ανεβαίνει στον κοκοφοίνικα,πρέπει να έχει καθαρό κώλο/Παροιμία

Χάθηκαν τα μπάμπερς εκεί όπου υπάρχει ξηρασία κλιματικής ''κρίσης''? 

7.Κάθε παιδί φέρνει το μήνυμα ότι ο Θεός δεν έχει αποθαρρυνθεί ακόμη απ'τον άνθρωπο/Ταγκόρ,Ινδός λογοτέχνης

Και κάθε θρησκεία που διατηρείται ατόφια,το αντίστροφο...

8.Το σινεμά είναι θέατρό σε κονσέρβα

Τουλάχιστον αν βγει μάπα το καρπούζι πατάς το ανάλογο κουμπί του τηλεκοντρόλ

9.Ενας άντρας έχει δύο χαρακτήρες:τον δικό του κι αυτόν που του δίνει η γυναίκα του/Αλμπερ Καμύ

Γι'αυτό όταν λέμε έχουμε σχέση με ταίρι,πρέπει πάντα να το εννοούμε

10.Βαθιά,στο κέντρο της ύπαρξης σου έχεις την απάντηση.Ξέρεις ποιός είσαι και ξέρεις τι θέλεις/Λάο Τσε

Αριστοτέλης και Χομπς

 

0 σχετικισμός,ο εκλεκτισμός,η αμφισβήτηση του ορθολογισμού και των θεμελίων του διαφωτισμού που είναι ο καταγωγικός λόγος της νεωτερικότητας,είναι μια τρέχουσα υπόθεση με σημαντικές πρακτικές επιπτώσεις.Τα αυτονόητα αφενός μεν αίρονται,αφετέρου δε επιστρέφουν μ'έναν πιο απλοϊκό κι ολιστικό τρόπο/ Ε.Βενιζέλος

Πάσα πόλις φύσει/Δημ. Παπαδής/εκδόσεις Ζήτρος

Κάθε πόλις είναι ένα φυσικο οικοδόμημα.Μια απ'τις πιο σημαντικές διαφορές ανάμεσα στον Αριστοτέλη και τον Χομπς,όσον αφορά την πολιτική τους φιλοσοφία,αναφέρεται στη φύση της πολιτικής κοινότητας.Ο Αριστοτέλης ισχυρίζεται ότι η πολιτική κοινότητα,η πόλις,είναι μια φυσική οντότητα όπως ένα ζώο ή ένας άνθρωπος,γράφουν κσένοι μελετητές.Δεν υπάρχει βέβαια καμιά απολύτως αμφιβολία ότι ο Αριστοτέλης ποτέ δεν ισχυρίσθηκε ότι η πόλις είναι μια φυσική οντότητα,όπως ένα ζώο ή ένας άνθρωπος.

Αριστοτέλης/Βιβλίο Α:

Σύμφωνα με την φυσική τάξη των πραγμάτων,η πόλη είναι πιο σημαντική απ'την οικία ή τον καθένα μας κι απ'την οικία μας[πρότερον δε τη φύσει πόλις ή οικία και έκαστος ημών έστιν].Διότι το όλον οπωσδήποτε υπερέχει έναντι του μέρους καθότι,αν νεκρωθεί όλο το σώμα,τότε δεν υπάρχει ούτε πόδι ούτε και χέρι παρά μόνο κατ'όνομα

Ολων δε των πραγμάτων η ταυτότητα καθορίζεται από το έργο που επιτελούν και τις δυνατότητες που έχουν,ώστε αν δεν προσδιορίζονται απ'αυτά τα στοιχεία,δεν πρέπει να λέμε ότι είναι τα ίδια παρά μόνο κατ'όνομα.

Οτι λοιπόν η πόλη είναι μια φυσική πραγματικότητα και πιο σημαντική από το κάθε άτομο είναι φανερό[ότι μεν ουν η πόλις και φύσει και πρότερος ή έκαστος,δήλον].

''Κλέψε'' σαν καλλιτέχνης-4

 

ΜΕΡΙΚΑ ΠΙΣΤΕΥΩ ΚΙ ΕΥΦΥΟΛΟΓΗΜΑΤΑ

Τους χρησιμοποίησα σαν κλίμακες για ν'ανέβω,δε γινόταν παρά να τους πατήσω.Αυτοί όμως πίστεψαν ότι θ'αναπαυόμουν πάνω τους.

1.Κι η αδελφή του Νίτσε το ίδιο και μετά θάνατον μάλιστα,υπέρ των ναζιστών

Αναζητώντας μεγάλους ανθρώπους,βρήκα μόνο μαϊμούδες των ιδανικών τους

2.Να[μην] διαβάζετε χαράρι-σας χακάρει

Οπως το άλογο που αγωνιά βλέποντας τη σκιά του,έτσι κι ο ψυχολόγος,πρέπει να φοβαται τον εαυτό του ώστε να μπορεί να βλέπει καθαρά.

3.Οι ψυχολογοι κάθε πότε πηγαίνουν σε ψυχολογο?

Μπορείς να είσαι αληθινός ή κωμικός,αντιπρόσωπος ή αντιπροσωπευόμενος.Πάντως τελικά,θυμίζεις αντίγραφο κωμικού.

4.Και μέσα από χιούμορ μπορείς να λες μια χαρά σ0βαρά πράγματα και θαύματα

Τι προτιμάς?Να είσαι συνοδός ή να ηγείσαι?'Η,πιο καλά,να τραβάς τον δικό σου δρόμο?Οφείλεις να ξέρεις τι επιθυμούν κι αν το επιθυμούν.

Μπορεί να μην υποτάσσομαι στη λογική αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν τη διαθέτω και μάλιστα σε μεγάλο βαθμό.Σήμερα,αυτός που θα γελάσει πιο καλά,θα γελάσει και τελευταίος

5.Τουλάχιστον θα γελάσουμε όλοι κι ας πάρει μόνο ο...τελευταίος το χρυσό

ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ ΚΑΙ ΛΟΓΙΚΗ

Ας συνοψίσω σε τέσσερις πεποιθήσεις την θέση που υποστηρίζω.

Πρώτο:Η αληθινή υπόσταση αυτού του κόσμου ειναι οι αιτίες που τον καθόρισαν σαν κόσμο φαινομένων.

Δεύτερο:Εκείνα τα χαρακτηριστικά που καθορίζουν την ουσία των πραγμάτων είναι αυτά του τίποτα,του μηδενός.Αυτή η αντίθεση[δυϊσμός]κατασκεύασε τον ''αληθινό κόσμο'' και καθόρισε τα φαινόμενα σαν πλάνες.

Τρίτο:Είναι μάταιο ν'αναφερόμαστε σ'ένα διαφορετικό κόσμο,παραδεχόμενοι ότι δεν υπάρχουν μέσα μας κυρίαρχα ένστικτα κακίας και δυσπιστίας προς την ζωή.Αν γίνει αυτό,εκδικούμαστε την ζωή φανταζόμενοι μιαν άλλη και πολύ ανώτεροι απ'αυτήν εδώ.

Τέταρτο:Είναι ένδειξη φθοράς το να διακρίνουμε τον κόσμο σε ''αληθινό'' και σε ''φαινομενικό'',τόσο μέσω του χριστιανισμού όσο και μέσω του Καντ.

Ο καλλιτέχνης δίνει μεγαλύτερη αξία στα επιφανειακά πράγματα:τα φαινόμενα σημαίνουν πραγματικότητα επαναλαμβανόμενη,αλλά εκλεγμένη,εξελιγμένη,ανασκευασμένη.

6.Πλατωνικός κόζμος των ''φαινομένων''-ο Πλάτων άφηνε τουλάχιστον και μια χαραμάδα στα σπήλαια του.Ο Νίτσε?

Τα δύσκολα είναι τα προφανή

 Η Αλίκη άρχιζε να βαριεται πολύ έτσι καθισμένη στην ακροποταμιά δίπλα στην αδελφή της και μην έχοντας τίποτα να κάνει.Μια δυο φορές είχε κρυφοκοιτάξει στο βιβλίο που διάβαζε η αδελφή της,αλλά αυτό δεν είχε ούτε ζωγραφιές ούτε διαλόγους.Ξαφνικά ένα ασπρο Κουνέλι με ροζ μάτια πέρασε δίπλα της,τρέχοντας.Οταν το Κουνέλι έβγαλε ένα ρολόι απ'την τσέπη του γιλέκου του και άρχισε να τρέχει,ε τότε η Αλίκη σηκώθηκε-γιατί της πέρασε απ'το μυαλό σαν αστραπή η ιδέα πως ποτέ δεν είχε ξαναδεί κουνέλι που να'χει τσέπη γιλέκου και φλεγόμενη από περιέργεια,το ακολούθησε βιαστικά διασχίζοντας το χωράφι κι ευτυχώς,πρόλαβε να το δει την στιγμή που τρύπωσε σε μια μεγάλη κουνελότρυπα που τρύπωνε σε μια μεγάλη Κουνελότρυπα κάτω απ'το φράχτη.

Την άλλη στιγμή τρύπωνε κι η Αλίκη ξοπίσω του,χωρίς καθόλου να σκεφτεί πως στο καλό θα'βγαινε πάλι έξω.

...Ξαφνικά πήρε μια μικρή τρομάρα βλέποντας τον Γάτο του Τσεσάιρ καθισμένο στο κλαδί  ενός δέντρου.Ο Γάτος όταν είδε την Αλίκη,απλώς χαμογέλασε.

Γατούλη του Τσεσάιρ,θα μπορούσες σε παρακαλώ να μου πεις ποιο δρόμο πρέπει ν'ακολουθήσω για να φύγω από εδώ?

Εξαρτάται από το που θες να πας

Δεν με νοιάζει και πολύ το που

Τότε δεν έχει σημασία ποιό δρόμο θα πάρεις

Αρκεί να φτάσω κάπου,πρόσθεσε σαν εξήγηση η Αλίκη.

Ω,σίγουρα θα φτάσεις κάπου,αρκεί μόνο να περπατήσεις αρκετά

Πρέπει να'σαι τρελή,αλλώς δεν θα είχες έρθεις εδώ

Και πως ξέρεις πως είσαι τρελός εσύ?

Οπως ξέρεις,ένας σκύλος γκρινιάζει όταν είναι θυμωμένος και κουνάει την ουρά του όταν είναι ευχαριστημένος.Εγώ κάνω το αντίθετο,άρα είμαι τρελός.

Ο γάτος εξαφανίστηκε κι η Αλίκη περίμενε λίγο μισοπιστεύοντας πως θα τον ξαναδεί αλλά αυτός δεν εμφανίστηκε.Και μετά άρχισε κι αυτή να περπατά προς το μέρος που,όπως έλεγαν,ζούσε ο Μαρτιάτικος λαγός κι ο Καπελάς.

Υπήρχε ένα τραπέζι στρωμένο κάτω από ένα δέντρο στο σπίτι κι ο Μαρτιάτικος λαγός μαζί με τον Καπελά,έπιναν καθισμένοι εκεί το τσάι τους.

Δεν υπάρχει χώρος!Δεν υπάρχει χώρος! φωναξαν καθώς είδαν την Αλίκη να'ρχεται.

Υπάρχει άφθονος χώρος[την καλημέρα μας στους Μαλθουσιανούς],είπε η Αλίκη προσβεβλημένα και κάθησε σε μια μεγάλη πολυθρόνα στην κορφή του τραπεζιού.

...Ο Καπελάς άνοιξε διάπλατα τα μάτια του και είπε:Γιατί ένα κοράκι μοιάζει μ'ένα γραφείο?

Είμαι ευχαριστημένη που άρχισαν τα αινίγματα.Πιστεύω πως μπορώ να το μαντέψω,είπε η Αλίκη.

Ο Καπελάς είπε:θα μπορούσες θαυμάσια να πεις πως το βλέπω αυτό που τρώω είναι το ίδιο με το τρώω αυτό που βλέπω.

Θα μπορούσες να πεις μ'αρέσει πως αυτό που παίρνω,είναι το ίδιο με το παίρνω αυτό που μ' αρέσει,είπε κι ο Μαρτιάτικος λαγός.

Η αλίκη τελικά δεν βρήκε την λύση του αινίγματος:Γιατί ένα γραφείο μοιάζει μ'ένα κοράκι?

Η Αλίκη στη χώρα των θαυμάτων/Λιουις Καρολ

Εικονογράφηση:Σερ Τζον Τένιελ