Αποφθεγματικοί και συνεντευξιαζόμενοι Rolling Stones-1

 

-Η μητέρα μου προέρχεται από τα βάθη της εργατικής τάξης ενώ ο πατέρας μου είναι καθαρά ένας αστός.Εγώ βρίσκομαι κάπου ανάμεσα.Δεν είμαι ούτε το ένα ούτε το άλλο/Μ.Τζαγκερ

-Κάποτε παρομοιάσανε εσένα και τον Κιθ με τον Ρωμύλο και τον Ρώμο που και τους δύο τους βύζαξε μια λύκαινα.

Είμαστε αδέλφια,μόνο που γεννηθήκαμε από διαφορετικούς γονείς.

-Εκείνος που μας κρατούσε στην αρχή ενωμένους ήταν ο Μπράιαν τον οποίο είχαν πετάξει έξω από το πανεπιστήμιο επειδή είχε ριχτεί σε φοιτήτριες.Αποφασίσαμε ότι είχε η ώρα να κάνουμε κάτι.Ετσι φύγαμε απ΄τα σπίτια μας και πιάσαμε ένα δωμάτιο στο Τσέλσι του Λονδίνου.Εμείς μέναμε στον δεύτερο όροφο.

Σχεδόν κάθε βράδυ διοργανώνανε πάρτυ όπου μαζεύονταν διάφοροι περίεργοι τύποι που τα πίνανε και λικνίζονταν στους ρυθμούς του Duke Ellington.Οταν πια ήταν όλοι λιώμα,εγώ κι ο Μπράιαν παίρναμε μια μεγάλη τσάντα,γλιστρούσαμε μέσα στο διαμέρισμα τους και βουτάγαμε τα άδεια μπουκάλια.Την επόμενη μέρα τα πηγαίναμε σε κάποια κάβα και παίρναμε τα λεφτά/Κιθ Ριτσαρντς

-Τι τους έκανε ν'αποφασίσουν ότι ήσουν ο άνθρωπος που γύρευαν?

Το γεγονός ότι είχα έναν ενισχυτή Vox AC-30 που τότε ήταν ένα αξιόλογο προσόν.Ετσι σκέφτηκαν ότι για να μπορούν να τον χρησιμοποιούν θα έπρεπε να με κρατήσουν.Αυτό βέβαια ήταν κάτι που το έμαθα αρργότερα/Bill Wyman

- Ποιος ήταν ο πρώτος σας μάνατζερ?

Ο Georgio Gomelsky.Hταν εντάξει τύπος,αν και τότε δεν δίναμε δεκάρα για κανέναν.Απλώς εκμεταλλεύομασταν τις ευκαιρίες γιατί νομίζαμε ότι ήταν ολοι εναντίον μας.Είμασταν όμως πολύ περήφανοι και ξέραμε ότι πραγματικά αξίζαμε.Κανείς άλλος δεν έκανε αυτό που κάναμε.Παρ'όλα αυτά,ελάχιστοι ήταν εκείνοι που μας φώναζαν να παίξουμε.Υποθέτω ότι ήταν επαγγελματική ζήλια και μόνο/Μ.Τζαγκερ

-Κάποια στιγμή αναπτύχθηκε ένα είδος ανταγωνισμού μεταξύ του Μπράιαν και του Μικ.Αυτό οφείλονταν κυρίως στον Μπράιαν που έβλεπε τον Μικ να τραβά απάνω του τους προβολείς της δημοσιότητας καθώς το συγκρότημα έβγαινε απ'την αφάνεια των μικρών κλαμπ κι άρχισε να γίνεται ευρύτερα γνωστό.Ο Μπράιαν δεν μπορούσε να δεχτεί κάτι τέτοιο και θεωρούσε τον εαυτό του αρχηγό.Αυτό ήταν κάτι που ποτέ δεν ξεπέρασε κι υπήρξε η πηγή πολλών προβλημάτων αργότερα./Κιθ Ριτσαρντς

https://music.youtube.com/watch?v=S_p81Z0itUo&list=OLAK5uy_nyuVfWoJqyFql_0Iad1yFnbpTYmOXoUzQ

Ποτέ δεν με ενδιέφερε να είμαι ο αρχηγος.Ομως κατά περίεργο τρόπο άρχισα να τραβάω την προσοχή,μάλλον επειδή είχα τα πιο έντονα χαρακτηριστικά κι ο  κόσμος με αναγνώριζε.Ηταν κάτι που δεν με ένοιαζε,πράγμα που δεν μπορώ να πω και για τον Μπράιαν.Του στοίχισε πάρα πολύ.Ηθελε να τον θαυμάζουν και να τον αγαπούν και παρ'όλο που αυτό ήταν κάτι που συνέβαινε,ποτέ δεν του ήταν αρκετό/Μικ Τζάγκερ