Η πολυάριθμη μεσαία τάξη ως σταθεροποιητικός παράγων μεσότητας μεταξύ πολύ πλουσίων και πολύ φτωχών

 

Το ''κύριον'' της πόλεως

Αν οι φτωχοί,επειδή είναι οι περισσότεροι αριθμητικά,μοιράζονται τις περιουσίες των πλουσίων,αυτό δεν είναι άδικο? ''Καθόλου μα τον Δία'' ,θ'απαντούσε κάποιος,αν αυτό είναι απόφαση του σώματος που έχει την κυρίαρχη εξουσία.Αφού δημευθούν όλα κι οι περισσότεροι μοιραστούν τα πλούτη των λιγότερων,είναι φανερό ότι καταστρέφουν την πόλη.

...Η άποψη ότι το πλήθος πρέπει να έχει την κυρίαρχη εξουσία παρά οι άριστοι κι οι λίγοι,θα φαινόταν αποδεκτή με αρκετή δόση αλήθειας ίσως αλλά με κάποιες ενστάσεις.Γιατί οι πολλοί,αν και ξεχωριστά  καθένας τους δεν είναι σπουδαίος άντρας,ενδέχεται όταν συγκεντρωθούν,να είναι καλύτεροι απ'τον άριστο,όχι βέβαια ο καθενας χωριστά αλλά ως σύνολο,όπως ακριβώς συμβαίνει να είναι ανώτερα τα δείπνα που γίνονται με την συνεισφορά όλων όσοι συμμετέχουν,από εκείνα που γίνονται με τη συνεισφορά ενός μόνο ανθρωπου.

Καθώς είναι πολλοί,ο καθένας διαθέτει κάποια λίγη αρετή και φρόνηση,κι έτσι ενωμένοι οι πολλοί παρουσιάζονται σαν ένας άνθρωπος με πολλά πόδια και χέρια και με πολλές αισθησεις κι επομένως με ανάλογο ήθος και διάνοια.Γι'αυτό συνάγουν ασφαλέστερα συμπεράσματα οι πολλοί για τα μουσικά και τα ποιητικά έργα.Γιατί οι άνθρωποι  στη διαφορετικότητα τους κρίνουν διαφορετικό μέρος του έργου,στο σύνολο τους όμως κρίνουν το σύνολο του έργου.

...Οι πολλοί ως σύνολο στις συνελεύσεις αντιλαμβάνονται ικανοποιητικά τα πράγματα κι έχοντας επαφή με τους καλύτερους ωφελούν τις πόλεις τους.

...Ακόμη όμως κι όταν ορισμένα άτομα έχουν κάποια γνώση για μερικά έργα και τέχνες,η γνώση τους υπολείπεται εκείνη των ειδικών.Επομένως,σύμφωνα με το επιχείρημα αυτό,δεν θα ήταν σωστό το πλήθος να έχει κυριαρχικά δικαιώματα ούτε στις αρχαιρεσίες ούτε και στον έλεγχο των πολιτικών.

Ομως για ορισμένα πράγματα ή πράξεις δεν είναι ο κατασκευαστής ο μοναδικός και καλύτερος κριτής,αλλά μπορούν να κρίνουν τα έργα του και μη ειδικοί στη τέχνη του.Για παράδειγμα ένα σπίτι δεν το κρίνει μόνο ο κατασκευαστής αλλά καλύτερα το κρίνει ο χρήστης του και το χρησιμοποιεί ο οικονόμος.Επίσης το πηδάλιο του πλοίου το κρίνει καλύτερα ο πλοίαρχος απ'τον κατασκευαστή του και τα φαγητά του συμποσίου ο συνδαιτυμόνας κι όχι ο μάγειρας.